باز گشته اثر بسیار زیبایی است که استاد علی تجویدی در تکمیل تصنیف سفر کرده ساخته است . این ترانه یکی از زیباترین ترانه هایی است که با صدای بانو دلکش خوانده شده است . 

امید جانم ز سفر بازآمد /شکر دهانم ز سفر بازآمد

 عزیز آن که بی خبر / به ناگهان رود سفر،

چو ندارد دیگر دلبندی/ به لبش ننشیند لبخندی

چو غنچه‌ی سپیده دم/ شکفته شد لبم ز هم

که شنیدم یارم بازآمد/ ز سفر غمخوارم بازآمد
هم‌چنان که عاقبت پس از همه شب بدمد سحر،
ناگهان نگار من/ چنان مه نو آمد از سفر

من هم، پس از آن دوری/ بعد از غم مهجوری
یک شاخه‌ی گل بردم به برش/ دیدم که نگار من
سرخوش ز کنار من/ بگذشت و به بر، یار دگرش
وای، از آن گلی که دست من بود/ خموش و یک جهان سخن بود
گل که شهره شد به بی‌وفایی/ ز دیدن چنین جدایی

ز غصه پاره پیرهن بود