تقدیم به پروانه های سوری !

هرگز صدای گلوله را دوست نداشته ام 

اما ...

کبوتر صلح 

بر روی لوله تفنگ در خوابی عمیق است

که تنها صدای گلوله می تواند آن را 

به پرواز وا دارد...

پی نوشت : وام گرفته شده از شعر استاد عبدلله په شیو ، 

یاد اشک هایی که برای پیروزی جوانان لیبیایی از گونه هایم سرازیر شد افتادم چه دلنشین بود و چه خویشاوندی عمیقی بینمان بود !

پی نوشت 2 : از کامنتهای دوستان بزرگوارم سپاسگذارم اگر نتوانستم پاسخی درخور و تک به تک بدهم عذر می خواهم .