سناریوی سوم

قدرت گیری ارتش سوریه

بدون شک چنین سناریویی حداقل برای یکی دو ماه اینده اندککی بعید به نظر می رسد . چراکه ساختار نظامی ارتش سوریه و محدودیت هایی که به لحاظ لجستیکی و جغرافایی برای انها وجود دارد اجازه نمی دهد در حال حاضر چندان چربشی به دیگر قوا داشته باشند . مهمتر از همه نیروهای ارتش اراده ی مبارزه را همانطور که در حسکه شاهد بودیم به نسبت سایر نیروها ندارند .

هم اکنون ارتش سوریه در حومه حلب از خلا به وجود آمده در انتقال معارضان به سوریه و سپس جرابلس استفاده کردند و در این شهر پیشروی داشتند به حمایت های روسیه در شمال لاذقیه موفق شدند پیشروی داشته باشند . ضعف ارتش آزاد به واسطه نداشتن نیروی مناسب در حلب باعث شد ارتش سوریه خود را به ریف جنوبی الباب برسونند که موقعیت مناسبی رو برای مداخله ی ارتش سوریه فراهم کرده است . ارتش سوریه نیز همانند دیگر رقبایش برای ورود به باب شانس دارد و چشم به این شهر دوخته است .

اما برای اینکه ارتش سوریه قدرتش را به سایرین دیکته کند دو راه پیش رو دارد . یا بتواند حلب را به صورت نظامی یا سیاسی از معارضین پاکسازی کند اماری که غیر ممکن نیست اما نیازمند توافق با معارضین است با این حال سقوط حلب یعنی سقوط ارتش آزاد و گروه های جهادی . از طرف دیگر ورود به شهر باب نیز می تواند موقعیت مناسبی برای ارتش سوریه فراهم کند چراکه تسخیر این شهر راه را برای بازپس گیری حلب هموار تر میکند .

در این صورت کردها احتمالا خود را اینگونه آماده می کنند :

1-      تلاش برای پیشروی به سمت شدادی

2-      ارتباط دیپلماتیک بیشتر با روسها برای حرکت به سمت الرقه

3-      ایجاد جبهه ی رسمی تر جنگ با گروه های معارض تحت حمایت ترکیه

4-      تلاش برای حفظ عفرین و در صورت امکان حرکت به سمت مارع و اعزاز

 

پی نوشت :

بی شک در چنین سناریویی ائتلاف غرب سعی میکند با حمایت از کردها و نیروهای سوریه دمکراتیک جهت موازنه قوا راه را برای اتصال کریدور کردی شمال سوریه باز کند . چراکه چنین کریدوری با وجود حساسیت های تریکه اما به ثبات کشور کمک میکند .