چند ماه پیش توافقی بین ایالات متحده و روسیه جهت اتش بس در سوریه برقرار شد . این اتش بس در روزهای نخست توسط گروه های معارض شکسته شد و کسی به ان پایبند نبود از طرفی هردو طرف همدیگر را به شکستن آتش بس متهم می کردند .

در نشست های قبلی همه چیز بر مبنای این پیش فرض استوار بود که یک طرف روسها به عنوان نماینده ی دولت دمشق و امریکا به عنوان نماینده ی گروه های معارض مبانی این اتش بس را تنظیم و به گروه های تحت نفوذشان اعلام می کنند . اما شکسته شدن اتش بس در روزهای نخست حکایت دیگری از روابط گروه های معارض نشان داد .

دولت ترکیه با نفوذی که در گروه های معارض دارد توانست نشان دهد هرگونه توافق در خصوص آینده ی سوریه بدون حضور مستقیم ترکیه پایدار نخواهد بود و این امریکا نیست که بر این گروه ها تسلط دارد بلکه ترکیه نقشی حیاتی تر و موثر تر از ائتلاف غرب دارد . از طرف دیگر به خوبی  روسیه این موضوع را درک کرده است و می خواهد از این فرصت نهایت بهره را ببرد . آنها با نزدیکی به ترکیه میخواهند این موضوع را برجسته کنند که ترکیه در جنگ سوریه و اینده ی سوریه مهم تر از تمامی طرف های غربی است .

روسها به دنبال نشان دادن صمیمت کاذب با ترکیه هستند ولو اینکه به دلایل راهبردی این نزدیکی مبنای منطقی دراز مدتی ندارد . با این حال برای اینکه این نمایش صمیمت را به راه بیاندازند احتمالا به دنبال منافع بلند مدت تری هستند .

در همین حال ترکیه نقشی منفعلانه در بحران سوریه پیش گرفته است آنها از نادیده شدن خواسته هایشان خصوصا در خصوص عملیات رقه و کردها از ائتلاف غرب دلگیرند . رفتار و تعامل ترکیه با روسیه و خصوصا عدم دعوت از ائتلاف غرب در نشست مسکو یک نوع دهن کجی به امریکا و ناتو بود . اعلام اتش بس در سوریه نقش ترکیه را بیش از پیش پر رنگ کرد . این در حالی است که ائتلاف غرب ناچار به پذیرش اتش بسی شده است که از جزئیات آن هیچ اطلاعی ندارد .

در حال حاضر صف بندی های سوریه به این شکل است که معارضان سوری تحت نفوذ ترکیه هستند و امریکا صرفا بر کردها و نیروهای سوریه دمکراتیک نفوذ دارد و تنها شریک راهبردی انها این نیروها هستند .

با این حال نشست آستانه ی قزاقستان بسیار حیاتی است از این جهت که این نشست برای روسها و ترک ها یک هدف را دنبال می کند . آنها می خواهند در این نشست دو راه را پیش روی دونالد ترامپ قرار دهند :

1-      امریکا نقش ترکیه را بپذیرد و به خواسته هایش توجه کند و با این کار عملا تابع خواسته های ترکیه خواهد شد و در نفوذ بر معارضان نقشی ثانویه خواهد داشت.

2-      امریکا ترکیه را رها کند و سعی کند خواسته هایش را از طریق نیروهای سوریه ی دمکراتیک پیگیری کند و عملا بپذیرد ترکیه هم نقشی همتراز روسها و امریکایی ها داشته باشد .

 

اما دلیل اینکه چرا روسیه از این برنامه حمایتی همه جانبه می کند؟

روسها رفتارشان به نحوی است که همه ی توانشان را گذاشته اند تا ترامپ راه دوم را انتخاب کند و سعی کند ترکیه را به حال خود رها کند .  انها خیلی تمایل دارند فاصله و شکاف بین ترکیه و ائتلاف غرب بیشتر شود . شکست دادن معارضان سوری در صورتی که صرفا ترک ها حامیشان باشد به مراتب سهل تر از معارضانی است که ائتلاف به رهبری آمریکا از ان حمایت می کنند . صمیمیت روسیه و ترکیه هرچند در کوتاه مدت نقشی حیاتی به ترکیه می دهد اما در نهایت اگر ترامپ راه حل دوم را انتخاب کند زمینه را برای تضعیف و حتی نابودی معارضان سوری در ادلب و شمال حلب فراهم میکند . به گمان من دوستی روسیه و ترکیه در مقطع کنونی مصداق دوستی خاله خرسه است .