دیروز با یکی از دوستانم در خصوص حکومت کردستان سوریه (فدراسیون دموکراتیک شمال سوریه) صحبت می کردیم . ما حصل گفتگویمان این بود که مادامی که در یک سیستم و اجتماع زنان ان جامعه ازاد باشند یقینا مردان و زنان سرکشی خواهند داشت که هیچ گاه زیر بار ستم نمی روند و خود سرنوشتشان را رقم می زنند . برای یک حکومت و جامعه ی ازاد که زنان و مردانش نه سکسیستی بیاندیشند و نه دغدغه های کوچکی داشته باشند نیاز است زنانی آزاد داشته باشند . 

عبداله اوجالان رهبر در بند کردها در  خاطراتش اینگونه می گوید :

              "" در کودکی در یک درگیری کوچک با فردی که از من بزرگتر بود سرم شکسته شد و من گریان به خانه برگشتم . مادرم که این صحنه را دید واکنش تندی داشت و من را از خانه بیرون کرد و گفت یا سرش را بشکن یا برنگرد و من ناچار شدم جسورتر باشم و از خودم دفاع کنم . ""

وی میگوید زنان جسور فرزندان جسوری پرورش می دهند برای همین معتقدم مادامی که زنان نتوانند جسارت وجودیشان را بروز دهند جامعه ای ترسو و محافظه کار خواهیم داشت . برای رهایی جامعه نخست باید زنان رها شوند تا نسل فرزندانشان بتوانند در مقابل تمامی بی عدالتی ها و نا برابری ها بایستند . 

روژاوا یا فدراسیون شمال سوریه نمونه ای بارز از یک جامعه ی ازاد و جسور است  و زنان این جامعه نسلی را پرورش می دهد که اینده ی این سرزمین را بی شک درخشان خواهد کرد . 

 

پی نوشت:

عکس مربوط به ازادی کوبانی توسط زنان و مردان این شهر از دست دولت تروریستی اسلامی است