کم کم دارم از این بارش های پی در پی کلافه می شم . یه ماه هوا ابری و بارونی و طوفانیه

چند هفته پیش وقتی که تازه بارش ها شروع شده بود وسوسه شدم یه پست جدید بگذارم و این شعر رو بنویسم

ببار ای نم نم باران

زمین خشک را تر کن

سرود زندگی سر کن

دلم تنگ است ....

اما حالا فقط می تونم بگم دلم برای یه روز آفتابی بهار تنگ شده انقدر که آرزوی دیدن مناظر زیبای طبیعت را دارم .

نبار ای شر شر باران

حداقل برای 24 ساعت نبار

بعدش هرچه قدر که خواستی ببار

دلم خیلی تنگ تره ....

برای دهم و یازدهم به دوستان قول صعود به دالانپر را دادیم نمی دونم وضعیت برف اون مناطق چطوره ؟ ولی فکر می کنم این صعود با یک صعود بهاری تفاوت بسیاری داره . کوهی که توی فصل بهار زیباترین مناظر را به ارمغان می آورد . اما حالا احتمالاً یه تیکه برفه

به پیشنهاد آقای شریفی شاید چوب اسکی ها رو هم بردیم برای اسکی . حداقل آخرین اسکی رو توی دالانپر داشته باشیم .