کوهستان

دیروز در جریان استقبال بی نظیر مردم قدرشناس کردستان از فرزند برومندشان در میان انبوه استقبال مشتاقان و علاقه مندان به ورزش چند دقیقه ای فرصت شد که با سمکو موسوی صمیمانه تر در کنار مزار پدر بزرگوارش در خصوص برنامه دائولاگیری صحبت کنیم . با تشکر از سمکوی عزیز به خاطر روحیه بسیار خوبش و همچنین وقتی که برای این صحبت گذاشتند .

قسمت هایی از متن گفتگو را به استحضارتان می رسانم:

کوهستان : با سلام . سمکوی عزیز قبل از هر چیز از حال و هوای خودت بگو ، از روحیه ات ، دائولاگیری ، مردم و هر آنچه دوست داری ؟

قبل از همه از مردم بزرگوار سرزمینم بی نهایت سپاسگذارم غم از دست دادن پدرم در زمان صعود تنها با حمایتها و دلگرمی های مردم خوبم امکان پذیر بود امیدوارم بتوانم روزی جوابگوی محبت این مردم باشم . دائولاگیری صعود شد اما من جزئی بودم از این  تیم خوب و منسجم ، از تمام بچه ها و سرپرست محترم تیم که واقعا در نپال باعث دلگرمی من شدند بی نهایت ممنونم در روزهای اول که خبر فوت پدرم را شنیدم پیامهای مردم و دلگرمی های بچه های تیم بود که اندکی توانستم روحیه از دست رفته خودم رو بدست بیاورم .

کوهستان : همه ی مردم در اینجا برای تو دعا می کردند و امیدوار بودند با انگیزه بیشتر به صعودت فکر بکنی و تصورمان بر این بود  با این روحیه ، صعود دائولاگیری برایت کمی سخت به نظر برسد . چگونه صعود کردید؟

شاید این مسئله برای حتی خودم هم کمی عجیب به نظر برسد اما زمانی که در نزدیکی قله بودم و نفس نفس می زدم تا بتوانم به قله دائولاگیری قدم بگذارم احساس کردم روح اوراز در کنارم است حتی این جمله را با تمام وجودم احساس کردم " سمکو بجنب دست دست نکن " و در چند قدمی قله لبخند پدرم بود که باعث شد بتوانم با انگیزه ی فراوان قله را صعود کنم .

کوهستان : تیم چگونه بود از شرایط تیم بگو ؟ تیم حمله ؟ و روز صعود ؟

اولین چیزی که در تیم یاد می گیریم تلاش تیمی است مهم نیست چه کسی صعود می کند ، در تیم ملی اصل تلاش تیمی است . اختلاف توان نفرات تیم در حد میلیمتری بود و تمام بچه ها توان و شایستگی فتح قله را داشتند اما در آن شرایط ما تنها چیزی که به آن فکر می کنیم تصمیمات سرپرست و صلاح تیم و سرافرازی ایران بود.

قبل از حمله به قله سرپرست نفرات صعود را مشخص کردند و ما هم سربازان ایران هستیم و تابع تصمیمات سرپرست .

کوهستان : آیا نمی شد تعداد نفرات بیشتری قله را صعود کنند ؟

همه ی بچه ها در شرایط بسیار خوبی بودند اما سرپرست تصمیم گرفت با نفرات محدود صعود بشود تا هم مخاطره آن کمتر باشد و هم ضریب اطمینان صعود بالاتر برود . همان طوری که عرض کردم من با اینکه صعود کردم اما با همنوردم که صعود نکرد در شراط تقریبا یکسانی بودیم . تیم دائولاگیری تیمی یک دست و با انگیزه و منسجم بود و همه ما سربازان ایران هستیم .

کوهستان : به زودی گزارش تصویری و گزارش استقبال کم نظیر و همچنین متن کامل گفتگویمان با سید واسع سید موسوی ( سمکو ) را به استحضار دوستان خواهم رساند .

 ۲۷.۴