چند روز گذشته به اتفاق دوستان به دماوند کوه رفته بودیم که علیرغم اینکه برنامه ریزی کرده بودیم واسه یه صعود سه روزه اما شرایط یه جوری شد که یک روزه صعود بشه !

تصمیم داشتم برای اینکه یکی از دوستان عازم یکی از قلل بالای 7000 متری هیمالیاست تا ارتفاع 5500 هم هوا بشه دو شب رو در ارتفاع بالای 5000 متر بمونیم که نهایتا وقتی رسیدیم پای دماوند و یه دیزی مشت و حسابی چرب  خوردیم و حرکت کردیم به طرف کوه ( تا حالا ندیدین کسی قبل صعود این کار وبکنه ؟ ) حدوداً 3 ساعت طول کشید تا به بارگاه جنوبی رسیدیم و چون هدفمون این بود که یک شب رو اینجا بمونیم حدوداً دو ساعت رو استراحت کردیم که در نهایت تصمیم گرفته شد که همین امروز بریم به طرف ارتفاع 5200 متری که نهایتاً به ارتفاع 5000 متر رضایت دادیم و در نزدیکیهای آبشار یخی چادرها رو زدیم . این مسیر 2 ساعت طول کشید که با کوله های سنگین بالا اومدیم و چند ساعت پس از استراحت در اون ارتفاع حدوداً ساعت 19 تصمیم گرفتیم که به قله بریم متاسفانه باد شدید که از بالای آبشار یخی و همچنین یه جورهایی اختلال تو سیستم گوارشی ( به خاطر همون دیزی که عرض کردم ) و همچنین حجم زیاد گاز گوگرد ما رو خیلی اذیت کرد و نهایتا  ساعت 22 به قله رسیدیم و دمای بدن با توجه به سرماو باد شدید و عجیب قله خیلی کاهش پیدا کرده بود و ناچار شدیم سریعا به طرف پایین برگردیم و خوشبختانه جی پی اس رو به همراه داشتیم و با استفاده از اون  و پس از یک ساعت به چادرها در ارتفاع 5000 متر رسیدیم .

عکس از آرشیو است .

نتیجه اخلاقی اول: دیزی قبل صعود خیلی حال میده !

نتیجه اخلاقی دوم : هم هوایی که این سوسول بازی ها نمی خواد

نتیجه اخلاقی سوم : ثابت شد که ما هیچوقت طبق برنامه عمل نمی کنیم

نفرات برنامه :

هیوا دادخواه - علی فیضیان - کاوان محمدزاده - رامیار

 ۲۷.۴