شاید کمتر زمانی پیش بیاید وارد دنیای مجازی شوی و به کوهنوشت سر نزنی وبلاگی که متعلق است به فردی که باید خیلی چیزها بشنود و خیلی ها را بگوید و نگوید ...

احساس می کنم اگر کوهنوشت بروز نشود جمع کوهنویسان یک گمشده ی بزرگ خواهد داشت و جای خالی این گمشده را مگر کسی مثل حسین رضایی بتواند پر کند . جوانی که علیرغم مسئولیت روابط عمومی فدراسیون کوهنوردی اما بی غرض می نویسد و همواره نوشته هایش قابل تامل است !

وبلاگهای بسیاری هستند که می نویسند و نوشته هایشان را بسیار دوست دارم شاید کوه قاف و یا ... اما خوشحالم که کوهنوشتی وجود دارد و دلکوکی هایش و این حضور شایسته ی تقدیر است امید سالی دیگر مشکل هم هوایی آقای رضایی هم حل بشود و ... 

 

پی نوشت : قرار نیست بابت تعریف کردن هیچ هدیه ای از حسین رضایی بگیرم خصوصا امروز که خیر سرم تولدمه ! شاید لازم بود از افرادی که حقی بر گردن این کوهنوردی دارند به سهم خودم تقدیر و تشکر بکنم .