در وبلاگ دوست عزیز آقای نصرت پور نقدی در خوصوص اردوهای هیمالیانوردی استان کردستان نوشته شده است که در تائید قسمتی از متن و نقد بخشی از آن این متن را نوشته ام امیدوارم برایند این دو متن به بهتر برگزار شدن و در نهایت تغییر دیدگاه حاکم در این خصوص منجر شود .

دلایل شرکت در برنامه ی استانی برای بسیاری از کوهنوردان عموما دلیل مادی دارد و خوشبختانه بسیاری از دوستان به لحاظ مالی در شرایط نسبتا خوبی هستند و این نیاز را نمی بینند در اردوهای فشرده و سنگین برای صعود 7000 متری که امروزه به راحتی می توان با مبلغ حتی کمتر از 5 میلیون تومان بدون هیچ تست و فشاری به انجام رساند ! 

اما تعداد اندک دوستان شرکت کننده دلایل بسیاری دارد که دوست عزیز آقای نصرت پور به بعضی هایشان اشاره کرده اند که چند موردی که به زعم بنده دلایل اصلی عدم حضور هستند را اشاره خواهم کرد!

1-جایگاه ضعیف هیئت کوهنوردی در بین کوهنوردان کردستان

2- عدم اطمینان از وعده های داده شده توسط هیئت برای تامین مالی برنامه

3- دیدگاه اشتباه مسئولین هیئت در خصوص هیمالیانوردی استان

4- نبود اطلاع رسانی موثر در فراخوان اولیه

نیاز هست که این موراد را به صورت جزئی تر بررسی کنیم !

نخست اینکه فعالیتهای هیئت استان در طول چند سال گذشته و بازتاب و جلوه دادن فعالیتهای کم اهمیت و به عنوان دستاوردی بزرگ برای کوهنوردی کردستان ، هزینه ی سنگینی است که کوهنوردی استان باید بپردازد.

از سوی دیگر کوهنوردان دلیلی برای شرکت در اردو ها نمی بینند در صورتی که سرانجام این اردوها را در هاله ای از ابهام می بینند و باتوجه به سابقه ی آقای مرادیانی در کسوت رئیس هیئت و عدم استفاده از نفوذ سیاسی خود در استانداری به نفع کوهنوردی استان این بیم خواهد رفت که توان تامین مالی و عملی کردن وعده های داده شده را نداشته باشد و این مورد یکی از مهمترین مواردی است که کوهنوردان کردستان را از شرکت در اردوهای سنگین هیمالیانوردی منع نماید .

یکی از مواردی که بسیار اهمیت دارد دلایل شکل گیری کمیته هیمالیانوردی و یا به شکلی دیگر موج هیمالیانوردی استان کردستان است که مربیان کمیته  و خصوصا واسع سید موسوی ( سمکو ) به شکلی جدی در پی آن است . که به صورت خلاصه می توان ترویج و توسعه ی هیمالیانوردی در سطح شهرستانهاست نه برگزاری صعود های 7000 و یا 8000 متری ! اما از سوی دیگر اظهاراتی از دبیر هیئت شنیده ایم که ماهیت شکل گیری این کمیته را زیر سوال می برد . ایشان در اظهار نظرهای خود عنوان نموده اند که می توان و یا باید افرادی که 7000 متری ها و یا 8000 متری ها را صعود کرده اند در قالب یک تیم اعزام نمایند . که این اشکال اساسی در نوع نگاه مسئولین هیئت در این خصوص است !

آیا از دیدگاه مسئولین هیئت صعود مهمتر است یا توسعه ی این بعد از کوهنوردی در سطح استان؟ آیا صعود یک 7000 متری میتواند چه دستاوردی برای کوهنوردی استان داشته باشد ؟

شاید بهتر باشد از صعود های فدراسیون نام برده شود در جایی که گاشربروم یک و یا ماکالو تلاش و صعود شد نفراتی حاضر بودند که سابقه ی درخشانی در هیمالیا نوردی داشتند و در صعود گاشربروم یک عملا اردوها هیچ تاثیری در ساختار تیم نداشتند و این صعود ها را به جرات می توان گفت در مقایسه با تیلیچوپیک و یا دائولاگیری کم اهمیت خواند و سالهای بعد تغییر رویه فدراسیون از صعود به توسعه و ترویج را می توان به شکلی مناسب دید !

برنامه تیلیچوپیک و یا دائولاگیری یک قدم بزرگ بود که فدراسیون برداشت و باید این تغییر دیدگاه را ستود . هیئت کوهنوردی استان نباید در پی صعود یک 7000 متری و آنهم با نفرات پر تجربه باشد در صورتی که حضور در کمپهای اولیه قلل مرتفع  با افراد کمتر مجرب و یا بی تجربه  می تواند تاثیری به مراتب بیشتر از صعود مد نظر مسئولین داشته باشد .

یکی از ضعفهای دیگر را می توان در اطلاع رسانی های هیئت دانست که تا حدودی دیر هنگام بود و این عدم اطلاع رسانی صحیح را در مسابقات و دروه های سنگنوردی هم شاهد هستیم که عدم آمادگی برخی از کوهنوردان  و سنگنوردان و دیر هنگام مطلع شدن از اردو ها می تواند یکی از دلایل عدم شرکت در اردو دانست .

و اما نکته ی آخر بحث؛  تعداد شرکت کننده های سقز بیش از شهر های دیگر استان بود و این استقبال سقزی ها را فقط می توان در یک مورد خلاصه کرد حضور و محبوبیت سمکو موسوی به عنوان مربی و سرپرست برنامه و استفاده کردن از تجربیات و دانش سمکو و همچنین روحیه بسیار خوب و دیدگاه توسعه ای به این رشته است . شاید اگر سمکو نبود این اردو ها با کمترین تعداد ممکن برگزار می شد حداقل در خصوص سقز میتوان این مورد را با قاطعیت عرض نمایم . و امیدوارم هیئت استان کردستان قدر این داشته ی خود را بداند ...

به امید موفقیت