روز سه شنبه مردم ، ورزشکاران ، کوهنوردان و هنرمندان کردستان حماسه ای باشکوه افریدند ، حماسه ای که فراموش شدنی نیست ! آن زمان که از کودکان خرد سال با شور و اشتیاق شعری را برای بازگشت پیروز مندانه ی حمید دهقان با لباس های محلی می خواندند ! آن زمان که شور و اشتیاق برای تبریک گفتن در میان جمعیت انبوه موج می زد ، آن زمان که قلبها به یاد کودکان سرطانی بود و چشمها به دنبال حمید دهقان !

چه با شکوه بود ...

نمی دانم این شکوه و اشتیاق و شور را مدیون کانون کوهنوردان سنندج باشیم یا مدیون همت حمید دهقان یا اینکه قدرشناسی مردم این دیار ... اما هر چه بود آن چنان شکوهی داشت که بغضها  را بر قلبها نقش زد که ماندگار شد در خاطره ها و آن جایی که حمید بغض کرد و گفت نسلهای بعد از من مدیون این مردم است و اشکهایش نا خواسته سرازیر شد و جمعیتی که به عشق هدفش آمده بودند ، جمعیتی که  می فهمیدند انسانیت را ...

سالخوردگانی دیدم که دستهایشان می لرزید اما قلبشان آکنده از غروری بود که نمی شد وصف کرد و کودکانی که روزها چشم انتظار بازگشت حمید بودند تا به پاس صعودی که به یادشان انجام شده بود اندکی سپاسگذار باشند ...

حمید عزیز !

 چه زیبا به کودکان سرزمینت گفتی در هر لحظه حتی زمانی که نفسهایت به شماره افتاده است به یادشان هستی ... چه زیبا بود آن زمان که اولین بوسه را بر پیشانی کودکان زدی و صعودت را با افتخار تقدیمشان کردی !

کانون کوهنوردان سنندج !

و تو چه زیبا رسم قدرشناسی را به ما و همه ی جوانان این دیار آموختی که برای انسانیت که هدف اصلی این راه است ارزش قائلی و سر سوزنی در قدرشناسی کم نخواهی گذاشت !

هنرمندان مردمی و اسطوره ی کردستان !

شما نیز امروز به ما اموختید در کنار فرزندان سرزمینتان هستید ، و اموختید هنر را برای خدمت به سرزمینتان می خواهید و هنری که در اختیار ارزشهای والا ی انسانی نباشد هنر نیست !

مردم کردستان ، حمید دهقان ، هنرمندان و کانون کوهنوردان سنندج برای همه ی ان لحظه های شور و بغض ممنون ! فقط همین

 

 کانون کوهنوردان سنندج :

کوهنوردی ورزشی انسان ساز است و هر زمان کوهنوردی را ابزاری جهت رسیدن به اهداف والای انسانی تبدیل ساختیم آن زمان می توان به راه و مرامی که در پیش گرفته ایم افتخار کنیم . امروز به حمیدهای دهقان افتخار می کنیم برای تمام آن لحظاتی که بر بلندا ایستاد و فرزندان سرزمینش را فراموش نکرد .

حمید دهقان دو یادگاری  یکی از کردستان و دیگری از ایران به بام دنیا برد که به گفته ی خودش از هر پرچمی برایش با اهمیت تر بود ! تصویر تندیس اوراز که نمادی از قدردانی و مسیری بود که اوراز در دل می پرورانید و به بهترین شیوه این قدردانی  و شور در هم امیخته شده بود و به عنوان یادگاری کردستان بر فراز اورست نقش بست و دومین یادگاری که نمادی برای ایران عزیز بود پرچم مرکز حمایت از کودکان سرطانی بود کودکانی که شاید محتاج توجه هستند و حمید دهقان به سهم خودش این پرچم مقدس را بر فراز اورست گرفت تا به تمام کسانی که از کودکان سرزمینشان برای اندک زمانی غافل شده اند به یاد بیاورند اشکهای این فرزندان عزیز را .

این صعود را به جامعه ی کوهنوردی ایران ، کودکان سرطانی که چشم انتظار محبت هستند و مردم قدر دان کردستان تبریک می گوییم  و از خانواده ی زنده یاد محمد اوراز ، کانون کوهنوردان اوراز مهاباد ، گروه کوهنوردی قاجر قروه ، هیئت کوهنوردی قروه  ،هیئت کوهنوردی سقز ، هنرمندان و ادیبان کردستان ، مردم قدردان و قدر شناس و یکایک عزیزانی که به پیشواز این هدف والا ی انسانی آمده بودند  یه سهم خود  سپاسگذاریم . امید که همواره به سوی این هدف والا با حضور و همبستگی شما عزیزان گام بر داریم . لبخندهایتان پایدار

کانون کوهنوردان سنندج

 زنجیره ی مردمی که تا بیرون فرودگاه کشیده شده بود

کودکان

گزارش تصویری را در خبرگزاری بین المللی کردپرس مشاهده نمایید . ( با تشکر از دوست عزیزمان آقای یحیی صمدی )

گزارش تصویری را در وبلاگ کاردوخ مشاهده نمایید ( با تشکر از دوست عزیزمان کاک بهنام)