امروز صبح عباس ولی زاده دوچرخه سواری سقزی که در حال گذر از 84 شهر کشور برای پاسداشت یاد و خاطره کوهنورد جاودان کشور زنده یاد محمد اوراز این مسافت رو رکاب میزنه باهام تماس گرفت و ازم خواست در دیدار با خانواده ی مقبل هنرپژوه همراهیش کنم که بنا به دلایلی برنامه ی رفتن به منزل مقبل رو کنسل کردم . ساعت حدود 3 بعداظهر بود دوربین رو برای کاوان بردم تا از این دیدار عکسهایی بگیره که با اصرار کاک محمود عباسی و کاوان محمدزاده و همچنین استاد منصور درویشیان ناچار شدم

 برنامه ی بعداظهرم رو تغییر بدم و اونها رو همراهی کنم .

به بوکان رفتیم و عباس رو بعد از یک هفته که در همایش کوهنوردان کردستان ملاقاتش کردم دیدم و به همراه همنوردان به خونه ی زنده یاد مقبل هنرپژوه رفتیم .

مادر دوست داشتنی مقبل با سیمای خندان به پیشواز امد و پس از آن خواهر مقبل نیز استقبال گرمی از دوستان به عمل اورد . بلا فاصله به اتاق شخصی مقبل رفتم و قاب خاطراتش را به نظاره نشستم .

اتاقش پر بود از عکسها و یادگاری های پاکستان و نپال !

بیش از همه کروکی مسیر صعود و سقوط گاشربروم یک نظرم رو به خودش جلب کرد . و عکسهایش که از کودکی تا عمده ی صعودهایش روی دیوار نقش بسته بود . سنگهایی که به یادگار از هیمالیا به خانه اورده بود تا تبریخ معروف کوهنورد کره ای در صعود به لوتسه ...

همه و همه زیبا بود از راهروی باریک اتاقش که با عکسهای زیبایش به سان نمایشگاهی بی نظیر تزئین شده بود تا تصویر زیبای فتح لوتسه در 18 سالگیش ...لوازم فنی مقبل در زیرزمین بود که به اتفاق خواهرش به آنجا رفتیم تا نگاهی به لوازمش بیاندازیم لوازمی که اکنون نمایشگاهی است پر از خاطرات تلخ و شیرین ...عکسی به دیوار بود که می گفت اری مقبل پرواز کرده است و اکنون این خانه صدای مقبل رو فقط از طریق رسانه های تصویری خارجی و فیلمهایش خواهد شنید . بار دیگر به کوه برده زرد رفتیم تا مقبره ی مقبل را برای تجدید خاطره و پاسداشت فعالیتهایش لمس کنیم .

مقبل روحت شاد و یادت گرامی

گزارش تصویری را در این قسمت ملاحضه بفرمایید .