گاهگداری  برای گفتن حرفهایت نیازی نیست کلی استدلال ردیف کنی !

گاهی لازمه ساکت باشی ، گاهی برای گفتن حرفهایت مجبوری ساعتها صبرکنی ، روزها ، ماه ها و حتی گاهی سالها ...

لازم نیست همیشه منطقی باشی ، انگار برای اینکه باورت کنند  باید همون ساعت ها و ماهها رو زندگی کنی و بگذاری زمان همه چیز را قابل باورکند . حیف اینهمه استدلال نیست که باورش نکنند؟

باور نکردنش قصه ایست باور کردن و نپذیرفتن هم قصه ای دیگر . اصلا انگار از اساس نباید خودت را درگیر این بازی کنی ، بازی که مهم نیست چقدر قواعدش را بلد باشی در نهایت بازنده ای پس در این شرایط  استدلال هام رو میگذارم توی جیب بغل کتم و فراموش میکنم میخواستم چیزی بگم ...