حکایت تازه ای نیست قصه دلدادگی و دلباختگی ، ان زمان که دختران به چشمه سار میروند و جوانان در انتظار عبور شان از کوره راههای پرچین دار روستا ، دخترکی که پیشبندش را شل می بندد تا آن زمان که کوزه بر دوش است پسران پیشبند را ببندند وپسرانی که در انتظار باز شدن گره ی پیشبندند و بهانه ای برای بوسیدن ... ترانه ای که گوشه ای از این وقعایع سالیان پیش روستاهای کردستان  را یادآوری میکند .

بربلندای کوه سلطانی می ایستم و شب و روز در انتظارم تا دستی بر گردن یارم بیاویزم ...

 تو را به خدا سوگند همیشه ان پیشبند را ببند ، پیشبندی از خام که زود گره اش گشاده شود ، تا  بروی و پیشبندت باز شود ، آن زمان است که به بهانه ی  بستن پیش بند تو را خواهم بوسید ...تو را به خدا پیش بندت را ببند  روی ماهت سیماست یا گل انار؟ لبت لب است یا شکر خام ؟

 ده چمه سه ری سولتانی شه و له یل نایمه وه

ده ستیکی له مل ده گرم چوزانه ده گرمه وه

به ختی خومو یاره که م به تاقی ده که مه

ئه ری لی ده به رهه لبینه

به رهه لبینه ، به ر هه لبینه به رهه لبینه ی خام حه لاوه

هه ر ده روی و ده کراوه

گه لیکیش مه منونم بوو به دو ماچ بوم گری داوه

 

ئه وچاوه ته بیبو مرهه می ده ردی دلانه

عیلله ت چیه بو من بوو حه کیمی حال نه زانه

ئه ری لی ده به ر هه لبینه

به رهه لبینه ، به ر هه لبینه به رهه لبینه ی خام حه لاوه

هه ر ده روی و ده کراوه

گه لیکیش مه منونم بوو به دو ماچ بوم گری داوه

 

توخوا دلم مه شکینه وه ره روی خوت وا بینه

روته یا گل هه ناره لیوته یا شه کری خاوه

ئه ری لی ده به ر هه لبینه

به رهه لبینه ، به ر هه لبینه به رهه لبینه ی خام حه لاوه

هه ر ده روی و ده کراوه

گه لیکیش مه منونم بوو به دو ماچ بوم گری داوه

ترانه : استاد مظهر خالقی

عکس : هورامان - فواد رضا پور