چگونه نگریم صد بار دلم را میشکنی ، چگونه«  می » نریزد پیمانه از صد سو ترک برداشته است ! هر جویباری که شور سرخ بود محل جوشش گریه ی من است خون نریخته !

هرچند فرود دستم اما به خدا عاشق رویت هستم ، بی جامگی است که یتیم را جذب آفتاب می کند ، بی فایده است منع من از گریه ، برای عاشق بیچاره این رسمی دیرینه است …

عاشقانه ای که شاعرش نالی بزرگ است و ترانه اش از استاد مظهر خالقی که با صدای بی نظیر خودش یکی از زیباترین ترانه ها را خلق کرده است . ترانه ای که در توصیف عشق بر آمده است .

 زولفت   بــه قــدتــدا  کـــــه پــــه ریشـــانــوو  بــلاوه

ئـــه مــرو  لــه  منــی  شیفـــته ئــالــــوز و بـــه داوه

 بوچی نه گریم ســـه د کـــه ره تـم دل ده شکـــینی

بـــوچ مـــه ی نه رژی شــوشــه له سه د لاوه شکاوه

 عومریکی  دریژم  بــه خـــه یـــالـــی  سه ری زولفت

سووتاوو   په ریشانموو سه و دایـــــه کــــی  خــــاوه

 هه ر  جـــوگــــه وو جـــوباری کـه واسوور و سویر بی

جیــی  جــوششی  گریانی منه ،خـــویــن نــه رژاوه!

 هـــه رچه نــده  کــه  رووتــم  بــه خـودا مایلی  رووتم

بــی به رگی یـــه عیلله ت که هه تیو مه یلی هه تاوه

مانی نیه تی  قووه تی  ته ســــویـری  بـــروی  تـــو

ئه م قه وسه به ده ستی موته نه ففیس نه شکاوه

 بی فـــاییده یه  مـه نعی من ئیستا که  لـــه گـــریــان

بــــــو  عــاشقــی  بیــچاره  زوو  ئـــه م ئــــاوه  رژاوه

"نالی" وه کوو زولفت  که موتیــــعی بـــه ری  پیـــته

تیکی  مه شکینه و  به جــه فـــا  مــه یخـــه ره لاوه