پروانه کاظمی راهی قله ی سرسخت کانچن چونگا شد  

 تیتری که چندان از آن استقبال نشده است . این چند روز مرتب وبلاگها و پایگاه های خبری رو دنبال میکردم به غیر از چند وبلاگ از جمله کوه نوشت ، برج سینا و اردشو و یکی دو وبلاگ دیگر استقبال چندانی از این صعود نشده است . خوب اگر بخواهیم صادقانه با این صعود و شخص پروانه کاظمی برخورد کنیم می بینیم پروانه کاظمی ثابت کرده است که زنی جسور و توانمند است . صعود او به مانسلو ، لوتسه و اورست نشان از شایستگی های این بانوی کوهنورد است . همزمان عظیم هم به ماکالو رفته است که برعکس پروانه کاظمی با اقبال عمومی رو برو بوده است شاید دلیل این استقبال جنبه ی هویتی و قومی باشد . فکر نمی کنم استقبال از صعود ماکالو صرفا با فدراسیون و لابی این نهاد ربط داشته باشد. اما دو چهره ی قیچی ساز و کاظمی در این روزهای نفسگیر بحران اقتصادی ایران یابه قول سیاستمداران شیرین عقل ایران جشن و حماسه ی باشکوه اقتصادی توانسته اند حامیان مالی خوبی دست و پا کنند که براستی جای خوشحالی است .

پروانه کاظمی می رود تا خود را به عنوان زنی جسور در تاریخ کوهنوردی ایران جاودانه کند صرف نظر از دستاورد این تلاش اما وی را می توان به عنوان چهره ای سنگین و قابل اعتنا در کوهنورد کشور به حساب آورد .

زنان کوهنورد ایرانی در سالهای اخیر به غیر از زنده یاد اسفندیاری چندان موفقیتی( در قلل 8000 متر )  برای هیمالیانوردی کشور به دست نیاورند . از طرفی تا کنون بخت با کاظمی هم یار بوده که فدراسیون  برایش شمشیر را از رو نبسته است . در صورتی که این بخت و اقبال نصیب زنده یاد لیلا نشد .

لازم به ذکر است فدراسیون کوهنوردی بارها نامه های فراوانی برای منصرف کردن حامیان مالی لیلا اسفندیاری فرستاد تا مانع از موفقیت وی شود . فشار روانی ، تخریب ، جلوگیری از حضور در برنامه های صدا و سیما ، منصرف کردن اسپانسرهای وی و شکایت حقوقی و جزایی از لیلا اسفندیاری تنها بخش های کوچکی از تلاش فدراسیون برای جلوگیری از موفقیت این بانوی کوهنورد بود . حال امیدوارم پروانه کاظمی چنین سرنوشتی در انتظارش نباشد .

برخی وی را دنباله رو لیلا اسفندیاری می خوانند اما واقعیت این است پروانه کاظمی خودش به تنهایی کوهنورد بسیار قابلی است که مقایسه کردن وی و یا دنباله رو خطاب کردن وی و تلاشهایش می تواند بی انصافی باشد . برای پروانه کاظمی ارزوی  تندرستی و موفقیت  دارم .

یاد و خاطره ی لیلا اسفندیاری جاودانه باد