کوهستان

دوست عزیزمان رضا شهلایی عزیز بر فراز کانچن چونگا ایستاد . خبر انچنان مسرت بخش بود که در این لحظات تنها می توانم بگویم آفرین ، آفرین بر همتت رضای عزیز 

این موفقیت را به جامعه ی کوهنوردی کشور و همچنین جامعه ی کوهنوردی کردستان صمیمانه تبریک می گویم 

متن آخرین گفتگوی بنده با ایشان  (رضا شهلایی هرگونه نزدیکی به فدراسیون کوهنوردی را رد کرد)

اما رضای عزیز تو کوهنوردان دیارت را سربلند کردی تو به حق نمانده ی شایسته ای بودی ، بی ادعا ، پر صلابت و دوست داشتنی !  از بلندای پراو ، شاهو ، چهلچشمه و قندیل صمیمانه ترین درودها را به نمایندگی از جامعه ی کوهنوردی کردستان نثار گامهای استوارت می کنیم . بدان همه برای بازگشتت هزاران لبخند و اشک شوق هدیه خواهند داد . همیشه بر فراز همیشه سرافراز

در پی اطلاع از وضعیت رضا شهلایی کوهنورد کرمانشاهی که چندی پیش عازم سومین قله ی مرتفع دنیا شده بود با خبر شدیم وی هم اکنون در بیس کمپ کانچن چونگا به ارتفاع 5450 متری از سطح دریا  به سر می برد و در روزهای گذشته کمپ دوم را در ارتفاع 6400 متری برپا نموده اند .

همچنین رضا شهلایی و پروانه کاظمی برای برپایی کمپ سوم تلاش کردند که به علت نامساعد بودن شرایط جوی تا ارتفاع 7100 متری پیش روی کردند و مجددا بدون بارگذاری کمپ 3 به پایین برگشتند . مسیر کمپ 2 به کمپ سوم ثابت گذاری نشده است و پیش بینی می شود با توجه به هوای مساعد در روزهای آینده از فردا آنها به سمت کمپ های بالا حرکت کنند و با توجه به هم هوایی که تا ارتفاع 7000 متری داشته اند پیش بینی می شود برای لمس کمپ چهار نیز در روزهای آتی اقدام کنند .

لازم به ذکر است کانچن چونگا یکی از پر تلفات ترین و سخت ترین قلل 8000 متری دنیا محسوب می شود و گفته می شود این قله پس از کی تو در پاکستان مشکل ترین مسیر صعود را در بین قلل 8000 متری داراست .

قله ی کانچن چونگا با ارتفاع 8586 در شرق کشور نپال قرار دارد که از ان به پنج گنجینه ی برفی یاد می شود .

در پی انتشار خبر مربوط به صعود رضا شهلایی به قله ی سرسخت کانچن چونگا  در وبلاگ کوهنوشت و درج این جمله « «رضا شهلایی» به منظور هر گونه بهره‌برداری و استفاده از این صعود توسط هیئت کوه‌نوردی و اداره کل ورزش و جوانان استان با رویکرد جذب و ایجاد انگیزه بیشتر برای جوانان پیشنهاد و اعلام آمادگی نموده است » با ایشان تماس گرفتم و گفتگویی را با وی ترتیب دادم . 

 رضا شهلایی هم اکنون در شهر کاتماندو پایتخت کشور نپال است و در روزهای آینده وارد منطقه ی کانچن چونگا خواهد شد وی به همراه پروانه کاظمی به صورت مستقل به تلاش بر روی این قله خواهند پرداخت . 

*از رضا شهلایی پرسیدم که با توجه به حساسیت هایی که فدراسیون به نسبت فعالیتهای کوهنوردان مستقل دارد و  نشان ندادن رغبت به این صعود ها توسط این نهاد و هم چنین سنگ اندازی های فدراسیون آیا درج عبارت فوق در وبلاگ کوهنوشت چه پیامی می تواند داشته باشد ؟

وی در پاسخ عنوان کرد به هیچ عنوان وابستگی به فدراسیون کوهنوردی و هیچ نهاد دیگری ندارم و این تلاش  نیز همانند صعود اورست کاملا مستقل و با هزینه ی شخصی است . وی خاطر نشان کرد با توجه به اینکه ریاست هیئت کرمانشاه به تازگی در این سمت قرار گرفته است و شخصی بسیار فرهیخته و از جنس کوهنوردان ( خودمان ) است چنین مسئله ای مطرح شده است اما این به معنی نزدیکی به فدراسیون کوهنوردی نیست . وی افزود هدف من از این صعود ایجاد انگیزه برای جوانان است . 

*از ایشان پرسیدم آیا این بار نیز پلاکاردی همچون تصویر لیلا اسفندیاری که بر فراز قله ی اورست به اهتزار در اوردید در این صعود همراهتان هست و یا چنین برنامه ای دارید ؟ 

وی پاسخ داد صعود اورست و تصویر لیلا اسفندیاری که بر فراز قله ی بردم کمترین کاری بود که می توانستم برای لیلا اسفندیاری بکنم . من صعود اورست رو تقدیم روح لیلا اسفندیاری کردم اما برنامه ی من بر روی کانچن چونگا هیچ هدفی را دنبال نمی کند . 

( لازم به ذکر است اشاره ی بنده به هدف خاص برنامه هایی نظیر تلاوت اذان و از این قبیل برنامه ها بود ) 

*در بخش دیگری از گفتگویم با رضا شهلایی از وی به عنوان نماینده ی شایسته ی کردستان در این صعود نام بردم 

وی خاطر نشان کرد من یکی از اعضای کوهنوردی کردستان هستم و جامعه ی کوهنوردی کردستان کوهنوردان بزرگی دارد که هرکدام اساتید بزرگی برایمان هستند و خودم را نماینده ی این جامعه نمی پندارم بلکه عضوی از آن هستم. رضا شهلایی اهل شهر کرمانشاه است . 

 همچنین در تماس با همسر پروانه کاظمی کوهنورد مستقل ایران که وی نیز به همراه رضا شهلایی برای دستیابی به قله ی کانچن چونگا در تلاش است از امکان صعود این دو کوهنورد در قالب یک تیم پرسیدم که عنوان کردند برنامه ریزی آنها کاملا مستقل است و لی ممکن است با هم برای قله تلاش بکنند . 

مهمترین برنامه ی بهار 1392 در هیمالیا تلاش برای دست یابی به این قله توسط دو کوهنورد مستقل کشور است و در جبهه ی دیگر ( جبهه ی دولتی ) عظیم قیچی ساز نیز در تلاش برای صعود ماکالو است . 

پروانه کاظمی راهی قله ی سرسخت کانچن چونگا شد  

 تیتری که چندان از آن استقبال نشده است . این چند روز مرتب وبلاگها و پایگاه های خبری رو دنبال میکردم به غیر از چند وبلاگ از جمله کوه نوشت ، برج سینا و اردشو و یکی دو وبلاگ دیگر استقبال چندانی از این صعود نشده است . خوب اگر بخواهیم صادقانه با این صعود و شخص پروانه کاظمی برخورد کنیم می بینیم پروانه کاظمی ثابت کرده است که زنی جسور و توانمند است . صعود او به مانسلو ، لوتسه و اورست نشان از شایستگی های این بانوی کوهنورد است . همزمان عظیم هم به ماکالو رفته است که برعکس پروانه کاظمی با اقبال عمومی رو برو بوده است شاید دلیل این استقبال جنبه ی هویتی و قومی باشد . فکر نمی کنم استقبال از صعود ماکالو صرفا با فدراسیون و لابی این نهاد ربط داشته باشد. اما دو چهره ی قیچی ساز و کاظمی در این روزهای نفسگیر بحران اقتصادی ایران یابه قول سیاستمداران شیرین عقل ایران جشن و حماسه ی باشکوه اقتصادی توانسته اند حامیان مالی خوبی دست و پا کنند که براستی جای خوشحالی است .

پروانه کاظمی می رود تا خود را به عنوان زنی جسور در تاریخ کوهنوردی ایران جاودانه کند صرف نظر از دستاورد این تلاش اما وی را می توان به عنوان چهره ای سنگین و قابل اعتنا در کوهنورد کشور به حساب آورد .

زنان کوهنورد ایرانی در سالهای اخیر به غیر از زنده یاد اسفندیاری چندان موفقیتی( در قلل 8000 متر )  برای هیمالیانوردی کشور به دست نیاورند . از طرفی تا کنون بخت با کاظمی هم یار بوده که فدراسیون  برایش شمشیر را از رو نبسته است . در صورتی که این بخت و اقبال نصیب زنده یاد لیلا نشد .

لازم به ذکر است فدراسیون کوهنوردی بارها نامه های فراوانی برای منصرف کردن حامیان مالی لیلا اسفندیاری فرستاد تا مانع از موفقیت وی شود . فشار روانی ، تخریب ، جلوگیری از حضور در برنامه های صدا و سیما ، منصرف کردن اسپانسرهای وی و شکایت حقوقی و جزایی از لیلا اسفندیاری تنها بخش های کوچکی از تلاش فدراسیون برای جلوگیری از موفقیت این بانوی کوهنورد بود . حال امیدوارم پروانه کاظمی چنین سرنوشتی در انتظارش نباشد .

برخی وی را دنباله رو لیلا اسفندیاری می خوانند اما واقعیت این است پروانه کاظمی خودش به تنهایی کوهنورد بسیار قابلی است که مقایسه کردن وی و یا دنباله رو خطاب کردن وی و تلاشهایش می تواند بی انصافی باشد . برای پروانه کاظمی ارزوی  تندرستی و موفقیت  دارم .

یاد و خاطره ی لیلا اسفندیاری جاودانه باد