این روزها در هر محفل و جمعی می نشینم از آیدین میپرسند از مجتبی و از پویا ! و هر بار پاسخم سخت و درد ناکتر اما شاید در بلندای سبلان در خلوتی پر از آرامش که آمیخته بود با یاد و نام عزیزان همنوردمان اندکی به یاد این دوستان بودن برایم التیامی باشد بر تمام این دو هفته سختی و دلهره . یادشان گرامی