کوهستان

در روزهای اخیر شاهد پخش مصاحبه ای از ایرج معانی بودیم که برخی از کوهنوردان معتقد بودند ایرج معانی حتی روحش از اینکه با او مصاحبه میشود خبر ندارد که بعدها بخش نهایی فایل منتشر شد و نشان از رضایت ایرج به استفاده از فایل در فیلم مستند رضا نظام دوست بود . اما نکته ی جالب توجه درج پستهایی از برخی کوهنویسان بودیم اما اگر بنا را بر اصل دموکراسی بگذاریم و این حق را به وبلاگ نویسان بدهیم که هرگونه که می خواهند فارغ از حق یا نا حق بودن مطلبشان اما این هجمه از توهین ها و بد اخلاقی ها که در پستهایشان از ان دم میزدند به آنجا رسید که عملا تمامی افرادی که تاکنون نامی از ایرج معانی برده اند را به باد توهین گرفته اند .

کامنتهای آیاز و نوع ادبیات مخاطبانش و یا بهتر بگویم مدافعان ایرج معانی که از لابی های فدراسیون نهایت سو استفاده را می برد نشان از بی مایه بودن و عدم مطلب دندان گیر و درست حسابی است و از این رو مادامی که فرد هیچ نقد بدرد بخوری ندارد  روی به بدترین توهین ها می آورد . آری برای خودمان متاسفیم که در چنین فضایی که الوده است و تعفن (! ) پراکنی در ان به سهولت امکان پذیر است سخت است نوشتن .

به کامنتهای دوست ترک مان آیاز توجه داشته باشید و کامنت فردی که عنوان نامش نیز به زشتی متنش است خود دلیلی بر این مدعا ست که نباید با این افراد نه گفتگویی کرد و نه برای سخنانشان اعتباری قائل بود اگر از این بی اخلاقی ها امروز نوشتم برای این است که جامعه ی کوهنوردی را سزاوار این نوع نوشتن ها نمی بینم .

در فضایی که اساتیدی همچون استاد باقر عیوضی قلم می زنند من شرم دارم سخن از این نوع نوشتار بزنم ! اساتید گرانقدرم از شما عذر می خواهم فقط همین ! 

بهتر است برای این دوست کامنت گذارد بزرگ نوشت یاشاسن شاید کمی خجالت کشید که صد البته اینگونه نیست ...

برای مشاهده ی کامنتهای آیاز به اینجا مرجعه کنید

دیگردر خصوص مصاحبه ی ایرج معانی نخواهم نوشت چرا که توان مقابله با فحاشی ها را ندارم 

پی نوشت: از تمامی مخاطبان عذر می خواهم و امیدوارم این بی اخلاقی را بر من ببخشایند