کوهستان

این ترانه یکی از نوستالوژیک ترین ترانه هایی است که هر بار با شنیدنش آنچنان مرا سر ذوق می آورد که گویی  واژه به واژه اش امیخته با بند به بند وجودم است ...

از نوک مژگان می‌زنی تیرم چند
غم عشقت مرا از پای افکند

چرا می‌زنی می‌زنی می‌زنی می‌زنی یار
چرا می‌کشی می‌کشی می‌کشی می‌کشی یار
تو با ناوک مژگان همه خلق جهان را
همه پیر و جوان را جانم 

من که برق نگاهت یادم نمی‌ره
های های گریه‌هات یادم نمی‌ره

چرا می‌زنی می‌زنی می‌زنی می‌زنی یار
چرا می‌کشی می‌کشی می‌کشی می‌کشی یار
تو با ناوک مژگان همه خلق جهان را
همه پیر و جوان را جانم

تصنيف : شيدا

تنظيم : فرامرز پايور

 با صداي : نادر گلچين

دستگاه : شوشتری