کوهستان

ده ی وه ره ده سره په شمینه / وه ختی " با " ده ی شه کینی

چاوم که وتوه به چاوی / جه رگم خوین ده پالینی

تا دلی من له لاته / سه رو مالم فیداته

سه وزه مه رو سه وزه لی / باریکی توم ده وی

بو نه مامی بالای به رزت  / لیم حه رامه خه وی

موسیقی : کامکارها

عکس : مسعود شریفی ( روستای که نه سوره - سقز )

کابوک من لیلی است ، کابوک رعنایم ،  درد خنجر را می توان تحمل کرد اما درد دل بسیار گران ، من عاشق لیلی هستم ، لیلی  دختر کرد …

ترانه ی کابوکی یکی از زیباترین ترانه های کرمانج در شمال کردستان است . ترانه ای از شمالی ترین نقاط کردستان که در آن آمیختگی با طبیعت و فرهنگ اصیل ان دیار به شکلی عجیب در آمیخته است … سازها و نواهای کردی در این ترانه و تشبیه معشوق به "کابوک " ! کابوکی که در دل طبیعت است و مختص به همان دیار و با پایبندی به فرهنگ اصیل خود . شاید اوج زیبایی این ترانه را در لحظاتی که در کوهستان های مرزی شمال کردستان بودم و در میان عشایر آن سرزمین زیبا با رها بودن اسبهای وحشی و نوای کبک ها در آن بلندای شکوه تصوری زیبا را از این ترانه برایم مجسم خواهد کرد .

این ترانه با صدای بیژن کامکار است.

 کابوکی لی لی ، کابوکی لی لی/کابوکی سورم وای وای

ده ردی خنجه ر ئاسانه /ده ردی دل زور گرانه

ئه ز عاشقم لی لی/ کچکه کوردم وای وای

یارم ئاسکی ماچینه/ده وای ده ردو برینه

ئه زعاشقم لی لی/کچکه عومرم وای وای

من عاشقی جانانم/له عاله م سه رگه ردانم

ئه ز ئاشقی لی لی/کچکه مالم وای وای

کابوک : یک نوع پرنده ی نادر است چیزی شبیه به  کبوتر

عکس: منطقه ی سیلوانا شمال کردستان ( مرز ترکیه )

پی نوشت : این ترانه تقدیم به مهشید عزیز ( پوزش بابت تاخیر در گذاشتن این پست )

پی نوشت ۲: همین ترانه با صدای استاد خالقی را در این قسمت گوش دهید

ترانه ای فلکلور که در ژرفنای سنتهای کردستان برگ به برگش اسنادی است از تاریخ فرهنگی این دیار! فرهنگی که پر است از وصال و فراق و قهر و عشق و دوستی و ناز و نیاز !
هان ای لباس ابریشم هر روز دو بار از من روی میگردانی و این قهر پیشه ات شده لحظه ای بیا و خود را نمایان کن تا من روزی دوصد بار فدایت شوم ... بخشی است از آواهای سرزمین پدریم

کراس کوده ری ئا وریشم با به س ئاخت بو هه لکیشم

کچی به خودا سویندت ئه ده م ساتی وه ره لات دانیشم

وه ره وه ره له به رانبه رم ساتی دانیشه

روژی دو جار بوچ ئه توری کردوته به پیشه

کراسه که ت چیتی موره توزی هه لیکه زور شوره

دل هه ر دلیکه دامه تو ، تو خوا چاو جوان دل مه گوره

وه ره وه ره به ر په نجه ری گیلگیله داری

خوم ئه بم به میوانت ناسک و نازداری

کراسه که ت که تانچینه موباره کت بی شیرینه

له سه ر چی له من توراوی ره حمت بی به سیه ئه م قینه

وه ره ، وه ره تو خوا وه ره ئه ی شوخی دلدار

من فیدای بالای به رزتم روژی دو سه د جار

پی نوشت: نخستین بار به گمانم این ترانه رو استاد علی مردان خوندن و کامکارها و تنی چند از اساتید اواز کردستان ان را بازخوانی و بازسازی نموده اند . این ترانه با صدای بیژن کامکار تقدیم به علاقه مندان

عکس: مسعود شریفی -روستای میک