کوهستان

آسِمون کاری ندار یارُم بیدارِه

ِما می رُم ماچی کُنُم آی گر خون بِبار ه

ای دایی دایی جونُم خُم گل به پات ریسونُم

ناز کِردَنِت میون ِ دشت ، رقصیدَنِت واوای واوای سوزانده

را رفتَنِت ُ خندیدَنِت میون دشت ، رقصیدَنِت واوای واوای سوزانده

چه خوش ِ سایه ِ ی کمر صوت ِکبوتر

چه خوش ِ بازی کُنُم آی با زُلف ِ دلبر

ای دایی دایی جونُم خُم گل به پات ریسونُم

را رفتَنِتُ واویلا قَر کِردَنِت واویلا

ناز کِردَنِت میون ِ دشت ، رقصیدَنِت واوای واوای سوزانده

 ناز کِردَنِت خندیدَنِت میون دشت ، رقصیدَنِت واوای واوای سوزانده

این ترانه ی خراسانی تقدیم به مهدی  عزیز به امید موفقیت وی در قله ی کی تو

ترانه ی یار جانی یا گل زردم یکی از زیباترین ترانه های خراسان جنوبی است که برای من علاوه بر زیبایی های خود موسیقی تداعی کننده سفر با دوستان مشهدی بود که یکی از خاطرات زیبا رو برایم ساخته است . این ترانه تقدیم به گروه ازادگان مشهد و دوست عزیزم خانم مهران خواجه زاده

بيا جانا که تا جانانه باشيم
يکی شمع و يکی پر پر، پروانه باشيم
يکی موسی شويم اندر مناجات
يکی جارو کش می می، ميخانه باشيم

گل زردم، همه دردم ز جفايت شكوه نكردم
تو بيا تا دور تو گردم، آه
ای يار جانی، يار جانی
دوباره برنمی ‌گردد ديگر جوانی

از اينجا تا به بيرجند سه گداره
گدار اولی جان جان، نقش و نگاره
گدار دومی مخمل بپوشم
گدار سومی دی‌ دی، ‌ديدار ياره

گل زردم، همه دردم ز جفايت شكوه نكردم
تو بيا تا دور تو گردم، آه
ای يار جانی، يار جانی
دوباره برنمی ‌گردد ديگر جوانی

دلم بی وصل تو شادی مبیناد
به غیر از محنت آزادی آزادی مبیناد
خراب آباد دل بی مقدم تو
الهی هرگز آبادی آبادی مبیناد

گل زردم، همه دردم ز جفايت شكوه نكردم
تو بيا تا دور تو گردم، آه
ای يار جانی، يار جانی
دوباره برنمی ‌گردد ديگر جوانی