کوهستان

آفتاب سر کوه نور افشونه ، سماور جوشه

‎عحب صاحب جمال دلبر ما دختر قوچانی

 ‎مثال برگ گل بو میپاشه او دختر قوچانی

یه دونه انار ، دو دونه انار ، سیصد دونه مروارید

‎می شکنه گل ، آی می پاشه گل ، دختر قوچانی

‎که یارم طلا جون اومد و رفت ، چاره ندارم

‎چراغو پر کن از روغن گل ، چاره ندارم

‎که یارم چشم گریون اومد و رفت ، چاره ندارم

‎یه دونه انار ، دو دونه انار ، سیصد دونه مروارید

‎می شکنه گل ، آی می پاشه گل ، دختر قوچانی

‎می شکنه گل ، آی می پاشه گل ، دختر قوچانی

  

---

پی نوشت : 

بخش بزرگی از مردم قوچان کردهای کرمانج هستند که زمان شاه عباس یکم جهت مقابله با ازبک ها به این منطقه تبعید شدند . این کردها به زبان کرمانجی تکلم می کنند که زبان شمال کردستان ایران و عراق و کردستان ترکیه است . 

گاهی که با دوستانی از این خطه ی زیبا هم صحبت می شوم بسیاری از فرهنگ و آیین های باستانی را حفظ نموده اند اما جالب بود که اصالت در واژه های این مردم هنوز همانند سابق به چشم می خورد . متاسفانه موسیقی این منطقه تحت تاثیر موسیقی ترکمنستان و مناطق شرقی کشور قرار گرفته است و از ریشه ی موسیقی کرمانجی تا حدی فاصله گرفته است . این موسیقی بسیار زیبا تقدیم به مخاطبان

آسِمون کاری ندار یارُم بیدارِه

ِما می رُم ماچی کُنُم آی گر خون بِبار ه

ای دایی دایی جونُم خُم گل به پات ریسونُم

را رفتَنِتُ واویلا قَر کِردَنِت واویلا

ناز کِردَنِت میون ِ دشت ، رقصیدَنِت واوای واوای سوزانده

را رفتَنِت ُ خندیدَنِت میون دشت ، رقصیدَنِت واوای واوای سوزانده

چه خوش ِ سایه ِ ی کمر صوت ِکبوتر

چه خوش ِ بازی کُنُم آی با زُلف ِ دلبر

ای دایی دایی جونُم خُم گل به پات ریسونُم

را رفتَنِتُ واویلا قَر کِردَنِت واویلا

ناز کِردَنِت میون ِ دشت ، رقصیدَنِت واوای واوای سوزانده

 ناز کِردَنِت خندیدَنِت میون دشت ، رقصیدَنِت واوای واوای سوزانده

این ترانه ی خراسانی تقدیم به مهدی  عزیز به امید موفقیت وی در قله ی کی تو

بیا بیا دلبروک مو قربون تو شم، دنیا دو روزه
بیا مکن شو روز مو خورشید مو صبح نوروزه
دیدی چطو مانند او یک سال برفت، سال نو اومد؟
یکسال چنو تندِ برفت که پندری همی دیروزه
آی بیا که نوروزه دنیا دو روزه
تا عالمی ، جون دلم، چشمم خو ورسوزه
بینه که قد تو کمون و پشت مو قوزه
بیا بیا افتو فرو شد پشت کوه کم کمکک شو شد
بیا که باز سر زد ز کوه ماه همچنو یکهو مهتو شد
بر چه چنی بر چه چنو ایچنو مبو، دلبروک مو
ایجور که می بینی زمونه سال به سال کهنه و نو شد
آی بیا که نوروزه دنیا دو روزه
تا عالمی ، جون دلم، چشمم خو ورسوزه
بینه که قد تو کمون و پشت مو قوزه
بیا بیا با هم برم بند دره، یا چار بالا
مگو صبا دیره صبا ورخه بیا تا برم حالا
در آن دره دور از همه بی همهمه خرم و خندان
دور از شر و شور شره با شرشر او کنم لالا
آی بیا که نوروزه دنیا دو روزه
تا عالمی ، جون دلم، چشمم خو ورسوزه
بینه که قد تو کمون و پشت مو قوزه

ترانه: سیما بینا

عکس: عشایر کرد کرمانج شیروان خراسان