کوهستان

کوراشیم یکی از ترانه های محلی و اصیل گیلان است که زنده یاد احمد عاشور پور و همچنین ناصر مسعودی این ترانه را خوانده اند . علاقه ی فراوانی به موسیقی محلی ایران زمین دارم خصوصا موسیقی گیلکی . این ترانه بسیار زیبا تقدیم به مخاطبان

تی دیلا به تاود به بشیم به خانه  / ایتا کاری نیبه تی مار بدانه 

اگر تی مار ترا بیدینه می امرا  / ترا بورونه کونه از خودشه خانه

آراشیم اوراشیم کوراشیم  / عزیز کراشیم کیجای کراشیم 

تی امرا بال به بال  /   دریا کنارا شیم 

کوجی کوری من تی نامای ندانم /  اگر تی ناما دانم ترا دوخانم

کوجی کری من تی نام ره بمیرم  / تی جا هرگز نتانم دس ویگیرم

***

کوجی کرجی ترای بادبان فوکوشم / کنار سفید رود سامان کونم شم 

کنار سفید رودای می توم بیجاره  / ایتا کرای اویا می دیل دوچاره

کوجی کری چره اندره ملوسی  / اگر صد سال بمانی می عروسی

کوجی کری من تی دور دن نتانم  / تی جا بختر ده من گیفن نتانم 

پی نوشت : 

گیلکی یکی از زبانهای ایرانی تبار است که ریشه های عمیقی در زبان باستان ایران زمین دارد . و این پیوند بر می گردد به زبان هایی نظیر پارسی و کردی و ... که مشترکا از ریشه زبان پهلوی بر آمده اند . اما تاثیر تهاجم عرب در این مرزبوم تا حدی زیادی واژه ها را تغییر داده است که در برخی موارد ساختار اصلی خود را از دست داده است . 

در این موسیقی واژه هایی هستند که همچنان رنگ بوی زبان پهلوی دارد و می توان اینگونه گفت پس از زبان کردی دست نخورده ترین زبان حال حاضر کشور که با ان تکلم می کنند همین زبان گلکی است . 

و متاسفانه بیشترین تاثیر ادبیات و زبان عرب بر روی زبان پارسی بوده است . اما بازهم این تاثیر را می توان در گیلکی نیز به وفور دید . 

واژه ی ( کیج یا کیجا ) در گیلکی به معنی دختر است که همین واژه اصالتش را همچنان در زبان کردی حفظ کرده است و  شیوه ی صحیح آن کیژ است . 

در زبان ایران باستان حروف ( ع ، ط ، ظ ، ض ، ص ، ذ ، ح  ، ث , ... ) وجود نداشت و تمام کلماتی که با این حروف نوشته شوند ایرانی نیستند .   به طور مثال نام کیومرث به این شیوه می بایست نوشته شود کیومرس ... 

کیج = کیژ ( دختر )

گيلان تره قوربان تره قوربان  /  قوربان تي دریا و تی كوه و تي گوماران 

تي ابداني باغ  توت كله و سبزه بيجاران   / روخان كنار و گورخانه و شرشر باران    

گيلان تره قوربان تره قوربان  /  قوربان تي دریا و تی كوه و تي گوماران 

چوم روشنا به از تي بهار و گول پامچال   / غومچه واكونه  اشتاوه تا نوروز و نوسال           

از لوشان ور فومن و لاهيجان و ماسال   /سر تا پا گولي گول نشا گفتن نشا گفتن    

گيلان تره قوربان تره قوربان  /  قوربان تي دریا و تی كوه و تي گوماران 

ياور دهيدي اشكل و ويجين و دوباره     / تا خوب فارسه پوشت ببه ان اونه كاره  

ا ياورانه همه دانه الله بداره بداره بداره   / پاكوبيدي اَ او كشيدي همه تا ياران   

گيلان تره قوربان تره قوربان  /  قوربان تي كوه و تي گوماران 

لوتكا مياني نصف شبان و كر مهتاب  / مرغابي شكار طشت زني انزلي  مرداب                      

ديل واهيله به تا بيدينه پر زنه آفتاب   /دونياي بشم گيلان مره تاسيان تاسيان      

گيلان تره قوربان تره قوربان  /  قوربان تي دریا و تی كوه و تي گوماران 

تي چاي و بج و ماهي و نوغان  بنازم    /تي عشق و تي پيوند به ايرانه بنازم             

تي حشمت و تي ميرزا كوچي خان بنازم  / تي جنگل خاموش و تي درياي خروشان

ترانه : ناصر مسعودی

عکس: تالش

‹‹ تا شدم حلقه بگوش در میخانه عشق

هردم از نو غمی آید به مبارکبادت ››

 رفتم تا شویم دست از رسوایی

نفرین بر مستی ، داد از شیدایی

رفتم که رها شوم از عشق تو و فتنه تو

داد از دل من که بود در دست غمت به گرو

از تو گذشتم وَِه که این عمر گران با غم گذرد

ای دل غافل شکوه مکن ، شکوه مکن این هم گذرد

زموج غم شویم دامان که بگذرم از این طوفان

حکایت سوز و سازم خدا کند یابد پایان

ترانه ای زیبا از استاد اواز گیلان ناصر مسعودی

گل پامچال، گل پامچال ، بیرون بیا
فصل بهاره ، عزیز موقع کاره

شکوفاهان، غنچه وا کنید، غنچه وا کنید
بلبل سر داره ؛ بلبل سر داره
بیا دل بیقراره ، بیا فصل بهاره

گل پامچال، گل پامچال ، بیرون بیا
فصل بهاره ، عزیز موقع کاره

شکوفاهان، غنچه وا کنید، غنچه وا کنید
بلبل سر داره ؛ بلبل سر داره
بیا دل بیقراره ، بیا فصل بهاره

بیا بشیم کاول اوسانیم، دانه بشانیم
هر تومی جانه، عزیز موقع کاره؛ بیا فصل بهاره

مهتاب شبان، مهتاب شبان
آیم و آیم ، آیم و دیگ دی سر؛ عزیز می جان و دلبر

مهتاب شبان، مهتاب شبان
آیم و آیم ، آیم و دیگ دی سر؛ عزیز می جان و دلبر

ب بیا بشیم کاول اوسانیم، دانه بشانیم
هر تومی جانه، عزیز موقع کاره؛ بیا فصل بهاره

گل پامچال، گل پامچال ، بیرون بیا
فصل بهاره ، عزیز موقع کاره

شکوفاهان، غنچه وا کنید، غنچه وا کنید
بلبل سر داره ؛ بلبل سر داره
بیا دل بیقراره ، بیا فصل بهاره

بیا بشیم کاول اوسانیم، دانه بشانیم
هر تومی جانه، عزیز موقع کاره؛ بیا فصل بهاره

ترانه : ناصر مسعودی

عکس: منطقه ی مرگور  کردستان

باصدای استاد آواز گیلان ناصر مسعودی

عزب لاكوي تي مو هفت خالا مونه  / تي چشمان رنگه سبزه آسمونه
خوداندا تو با اين مهربوني/  چره ديل شنگ چاكودي اي لاكونه
شلمانا لاكوي جوانه لاكوي  / بيا ناز نوكون مي جانه لاكوي
رودخونه نوشو آو تيتي كونه / دس به آو نزن ماهي تا خونه
دمبكه نزن دومبكه صيدا نوكونه مره / مو گيل ريكام لاكونه نيگا نوكونه مره
د ِ بوشو ريكاي مو تي ور ننم / تو گيله مردي مو تا نخوانم
مي آم و مي اَ پا صيدا كونه /مي مار بدونه تر دعوا كونه
دمبوكه زنم دمبوكه صيدا نوكونه مره /مو گيل ريكام لاكومه نيگا نوكونه مره
د ِ وتو نوكون مو تره ميرم / هرچي تو بخواي تي واسي هينم
چارقده قشنگ گوشواره طلا  /هرچي تو بيگي هينم بو خدا
دمبوكه زنم دمبوكه صيدا نوكونه مره /مو گيل ريكام لاكومه نيگا نوكونه مره...

پی نوشت: کلا خیلی علاقه به موسیقی محلی دارم خصوصا موسیقی فلکلور کردی ، لری ، گیلکی ، آذری ...

این ترانه رو خیلی گوش میدم و صدای استاد عزیز ناصر مسعودی هم برام خیلی لذت بخشه ! جالب اینجاست خیلی از عبارات و اصطلاحات این ترانه در کردی هم وجود دارد و اون رو متوجه می شم .که صد البته به دلیل ریشه مشترک گیلگ ها و کردها ست . 

این ترانه تقدیم به دوست گیلک بسیار بسیار عزیزم حسن جان احمد پور !