کوهستان

در شمال غرب سوریه منطقه ای کوهستانی وجود دارد که برای بسیاری از گروه ها دارای اهمیت استراتژیک است . این منطقه پس از عقب نشینی ارتش سوریه به دست مخالفین افتاد که این مخالفین عموما ارتش آزاد سوریه بودند . اما پس از آن ترکیه با حمایت از گروه های ترکمن این منطقه را به آنها واگذار کرد .

حیاتی بودن لاذقیه برای ترکیه :

شمال لاذقیه از این لحاظ استراتژیک بود که برای ترکیه رویای گسترش امپراطوری عثمانی را مهیا می کرد و قدرت گرفتن ترکمن ها به لحاظ میدانی برای ترکیه دارای قدرت چانه زنی مناسبی در مذاکرات صلح بود و از طرفی ترکمن های مسلح که بتوانند بخش هایی از قلمرو جغرافیایی سوریه را در اختیار داشته باشند می توانند در معادلات سوریه نقشی پر رنگ تر ایفا نمایند . کار بدانجا پیش رفت که رویای امپراطوری ترکیه ، مقامات این کشور را به اظهار نظر در خصوص منطقه ی امن وا داشت و گروهی که آنها می خواستند در این منطقه ی حائل حضور داشته باشند ترکمن ها و بخش هایی از ارتش آزاد بود .

اهمیت شمال لاذقیه برای کردها:

این منطقه گرچه بسیار بعید به نظر می رسید به دست کردها بیوفتد چراکه مناطق حد فاصل عفرین و کوبانی هنوز در اشغال داعش است اما در دورنمای کردها دست یابی به این منطقه بسیار ایده آل به نظر می رسید . این منطقه راه دست یابی کردها به آبهای آزاد برای فروش نفت است . از این رو تسخیر این منطقه بسیار برای کردها استراتژیک بود .

اهمیت منطقه برای حکومت سوریه :

هرچه قدرت و نفوذ ترکیه در سوریه کمتر شود به نفع حکومت سوریه و کردها است از این رو قدرت گرفتن شبه نظامیان ترکمن برای هیچ کدام از طرفین خوشایند نبود . از سوی دیگر ترکیه دو راه بیشتر برای ارتباط با ستیزه جوایان نداشت : 1- منطقه ی جرابلوس برای داعش و ترکیه 2- شمال لاذقیه و ادلب برای ترکمن ها و ارتش آزاد .

پس از حضور نظامی روسیه معادلات سوریه کاملا عوض شد . روسیه حملات خود را به این منطقه ی کوهستانی افزایش داد که این مسئله کاملا ترک ها را نگران کرد حتی ترکیه اقدام به هدف گیری  جنگنده ی روسی در این کوهستان کرد . سقوط جنگنده ی روسی به خودی خود نشان از حساسیت های بسیار زیاد ترکیه به این منطقه بود . اما روسها و ارتش سوریه اولویت خود را باز پس گیری این منطقه و پاکسازی تمامی شبهه نظامیان ترکمن در این کوهستان قرار داند . که پس از مدت کوتاهی این شبهه نظامیان را به مرزهای ترکیه فراری دادند و شمال لاذقیه به تصرف حکومت سوریه در آمد .

در دو سال گذشته تصرف شمال لاذقیه بزرگترین دستاورد حکومت سوریه بود و با عث شد ارتباط لجستیکی ترکیه با ارتش آزاد و ترکمن ها از بین برود و تمامی دستاورد های ترکمن ها در این منطقه از بین برود .

سقوط شمال لاذقیه آنچنان برای ترکیه اهمیت داشت که معارضان سوری حاضر به شرکت در کنفرانس ژنو 3 نبودند . و بارها ترکیه عنوان کرد اگر روسیه ئ سوریه در این منطقه به تصرفات بیشتر دست بزند مذاکرات صلح را وتو خواهیم کرد هرچند در نهایت این منطقه تصرف شد و ترکیه نتوانست کاری از پیش ببرد . در حال حاضر نیروهای حکومت سوریه در حال پیشروی در شمال ادلب هستند .

تعامل کردها با حکومت سوریه :

کردها را می توان متحد حال حاضر روسیه ، آمریکا و حکومت سوریه دانست . در یک رابطه ی برد برد قصد دارند در عملیاتی مشترک نیروهای کرد با حکومت سوریه آخرین حائل ارتباطی( شمال حلب ، عزار و...)  بین ترکیه و سوریه را به تصرف خود در آورند و عملا ترکیه را از صحنه ی میدانی و عملیاتی سوریه دور کنند . از سوی دیگر به نظر می رسد کردها میتوانند بر سر ابقای حکومت بعث و یا شخص بشار اسد و واگذاری شمال لاذقیه به کردها در آینده خوش بین باشند . معامله ای که بعید به نظر نمی رسد .

این روزها فضای خبری کردستان حاکی از پرسشها و نگرانی های است که در خصوص نشست ژنو 2 قرار است انجام شود . چند سال است کشور سوریه درگیر جنگ داخلی است و عملا شاهد آن هستیم انقلاب مردم سوریه آشکارا دزدیده شده است . اگر بخواهم خیلی ساده از وقایعی که در این یکی دو سال بر سر سوریه آمده بگویم می توان گفت : در ابتدا مردم سوریه قیام کردند و نظام اسد را نامشروع خواندند اما جوابشان گردانهای تا دندان مسلح بود که در عین ناباوری مردم را رگبار گلوله بستند آنان که عزیزانشان کشته شد برای پایمال نشدن خونشان در خیابانها ماندند و کشته شدند و خانواده هایشان نیز به خیابان آمدند و کشته شدند . قیام خونینی که بیشتر در شهرهای جنوبی سوریه برپا شده بود .

بخشی از ارتش سوریه در مخالفت با این کشتار تشکیلاتی را به نام ارتش آزاد سوریه پدید آورد که از همان ابتدا ضعیف به نظر می رسید . قدرتهای غربی در تلاش بودند به این ارتش ضعیف و بدون ساختار منظم با حمایت تسلیحاتی کمک کنند اما نتیجه ای مبهم بسیار تاسف بار به بار آمد . 

 کم کم سروکله ی برخی کشورهای منطقه در این کشور پیدا شد از طرفی قطر دیگر در سالیان اخیر حرف برادر بزرگ خود ( عربستان ) را حجت خود نمی دانست و امیر جوان قطر بر خلاف پدرش در  تلاش بود جایگاهی بهتر و مستقل تر در پیش بگیرد و شبکه الجزیره نیز به مدد وی آمد . این شبکه با تبلیغات گسترده و اغلب کاذب ارتش آزاد سوریه را یک ساختار بسیار قوی و در حال مبارزه معرفی میکرد و به صورت کاذب در تلاش بود با هیاهوی رسانه ای جای پای خود را در آینده ی سوریه محکم کند . 

از سوی دیگر کشور عربستان که خود را پدرخوانده ی کشورهای عربی منطقه می داند با کینه ای که از بشار اسد داشت به دلیل سخنرانی وی و توهین به پادشاه عربستان در تلاش بود اسد را تنبیه کند و برای این کار به هر اقدامی دست زد . 

از جهت دیگر وجود قطر برای عربستان در معادلات منطقه ای کسر شان و ناخوشایند بود و به همین مناسبت عربستان چندان علاقه مند به ارتش آزاد نبود و حمایت مادی خود را از این جریان دریغ کرد. 

از سوی دیگر کشور ترکیه در سالیان اخیر نفوذ ایران را در کشورهایی نظیر لبنان ، سوریه و فلسطین فرصت مناسبی می دانست که ترکیه آن را از دست داده بود پس در تلاش بود جایگاه خود را بهبود ببخشد و از این رو سیاست ضد اسرائیلی را برگزید و با شروع اعتراضات در سوریه برای خود سوریه ای بدون ایران تصور کرد و دست به حمایت از ائتلاف مخالفین برد . از سوی دیگر جریان کردی سوریه برای ترکیه زنگ خطر بود که در ادامه به آن اشاره خواهم کرد . 

شهر های کردنشین سوریه نیز در ابتدای قیام با مردم عرب سوریه همراهی کردند اما وجود حزب پ ک ک ( پارت کارگران کردستان ) و حزب وابسته به آن ( اتحاد دموکراتیک ) جریان کردی سوریه را به سمت دیگری برد . در پی توافق این حزب با ایران و سوریه شهرهای کردنشین به شکلی مسالمت آمیز در دست این حزب قرار گرفت و نقشی بی طرف را در این درگیری ها ایفا کرد . رژیم اسد خیالش از بابت کردستان سوریه آسوده شد و به جنگ مخالفین رفت و از سوی دیگر ایئتلاف مخالفین پرچم شونیزم عربی را بر افراشته بودند و از جمهوری عربی سوریه دم می زدند و همین امر باعث شد کردها تمایلی به حضور در ائتلاف مخالفین نداشته باشند . در سوی دیگر چند حزب نزدیک به مسعود بارزانی در کردستان سوریه شکل گرفت که نزدیک به کشور ترکیه بود و ترکیه تمایل داشت این احزاب را به عنوان نماینده ی کردها به جامعه ی بین المللی معرفی کند . 

اتحاد دموکراتیک یکی از احزاب پ ک ک به شمار می رفت و همزمان با شکل گیری این جریان و مناسبات نزدیکش با ایران حزب پژاک نیز با ایران اعلام آتش بس کرد و حتی در کنگره ی اخیر خود نیز بر این آتش بس تاکید کردند و در سوی دیگر پ ک ک از جنگ با ترکیه صرف نظر کرد و عبدالله اوجالان رهبر این حزب نیز با ترکیه وارد مذاکرات صلح شد . با اعلام آتش بس پ ک ک با ترکیه و ایران عملا تمام قوای خود را در کردستان سوریه متمرکز کردند و کار به جایی رسید که اعلام خودگردانی کردها در سوریه با وجود اینکه بسیاری را می ترساند اما به وقوع پیوست . جریان نزدیک به بارزانی به دلیل مناسبت های اقتصادی بزرگ با ترکیه از این اعلام خودگردانی حمایت نکرد و نظام اسد آن را یک تلاش میهنی برای حمایت از کردها عنوان کرد و واحد های دفاع از خلق پ ک ک را یک نیروی وطنی عنوان کرد . 

ترکیه تمایلی نداشت اقلیم کردستان عراقی دیگر در مرزهای سوریه شکل بگیرد اقلیمی که اینبار حیاط خلوت بزرگترین چالش ترکیه ( پ ک ک ) می شد . از این رو دروازه های خود را بر روی نیروهای القاعده بازکرد تا نبردهای خونینی بین کردها و القاعده شکل بگیرد . این اقدام ترکیه دو پیامد داشت 1- راه برای نیروهای افراطی باز شد 2- کردها نیز پایشان به صحنه ی درگیری ها کشیده شد . 

آن روزها القاعده در بیانیه ای دشمنان خود را کفار ، شیعیان و کردها عنوان کرد و همزمان پ ک ک شاهد تغییر و تحول بزرگی در شورای مدیریتی خود بود به شکلی که یک زن و یک مرد رهبری این حزب را به شکلی برابر در دست گرفتند که یکی از آن دو نفر یک زن کرد علوی بود . 

حضور گسترده ی نیروهای افراطی نظیر النصره و داعش و ... بزرگترین تاثیری که داشت ممانعت کرد از حمله ی نظامی امریکا و عملا ترکیه متوجه شد با این عملش وضعیت سوریه را پیچیده تر کرده است و حتی بزرگترین ارزوی خود که همانا تغییر نظام سوریه و حمله ی آمریکا به سوریه بود با وجود این افراط گرایان منتفی شده است . از این رو دروازه های خود را بر روی این نیروها بست . و در چند عملیات جبهه ی النصره از کردستان سوریه به کرکوک عراق رانده شدند . 

اما بحث بر سر ژنو2 جبهه بندی های جدیدی پدید آورد . اتحاد دموکراتیک ( نزدیک به پ ک ک ) با اعلام خودگردانی کردستان سعی کرد بحث مربوط به مطالبات کردی پررنگتر باشد که همین امر هشدار امریکا را به دنبال داشت و جریانات نزدیک به بارزانی اعلام کردند در قالب ائتلاف مخالفین حضو.ر خواهند داشت .  امریکا برای متقاعد کردن مخالفین و همبستگی بین آنها در ژنو2 کمک های خود را به مخالفین محدود کرد تا اهرم فشاری برای کنترلشان باشد و عربستان سعودی تضعیف نروهای ارتش آزاد را یک فرصت برای پیشی گرفتن از قطر می دانست . عربستان در این شرایط گروهای تکفیری و تند رو را گردهم آورد و دست به حمایت آنان برد تا در ژنو 2 برگ برنده داشته باشد و قدرت چانه زنی این کشور را بالا ببرد . این گروه ها که عمدتا اتباع کشورهایی نظیر سودان ، لیبی ، یمن و ... بودند با حمایت عربستان قدرتمندترین نیروهای حال حاضر سوریه هستند . 

از طرف دیگر کردها در مذاکراتی فشرده صبح امروز به توافق رسیندن علیرغم هشدارهای غرب و ترکیه مبنی بر پیوستن به مخالفان به توافق رسیدند و مقرر شد در هیاتی مستقل و برای مطالبات کردی به ژنو بروند . توافقی که چندان خوشآیند امریکا و متحدانش و همچنین ترکیه نخواهد بود . 

در حال حاضر شورای مخالفین سوریه جریانی است که غرب می خواهد به عنوان نماینده ی مخالفان معرفی کند اما واقعیت های سوریه می گوید اگر چنانچه به طور مثال شورای مخالفین و نظام اسد به توافق بر سر آتش بس برسند عملا آتش بسی صورت نخواهد گرفت و این عربستان است که بر روی گروهای تروریست افراطی نفوذ خواهد داشت . 

تنها چیزی که برای من اهمیت دارد و می توانم به ان اشاره کنم این است 1- ایران به ژنو 2 نمی رود 2- کردها مستقل و متحد به ژنو می روند و برای مطالبات کردی  چانه زنی خواهند کرد 3- قدرتهای منطقه ای نظیر عربستان و ترکیه و قطر انقلاب مردم سوریه را در روز روشن دزدیده اند و به دنبال کسب قدرت بیشتر هستند .4- القاعده سرکش ترین نیروی حاضر در سوریه است که از هیچ قاعده ی انسانی پیروی نمی کند و مذاکرات ژنو 2 برایش خنده  دار است.

فراموش نکنیم مردم سوریه کشته شدند تا این کشورها منافعشان تامین شود و دست اخر گشادترین کلاه سر مردم کف خیابانها خواهد رفت ، آنان که شعار آزادی و دموکراسی را روزگاری در خیابان سرکوچه ی شان سر می داند اکنون مدتهاست زیر خاک خوابیده اند . 

این روزها اخبار سوریه و خصوصا تحولات شمال سوریه برای کردهای سراسر جهان به مهمترین و تاریخی ترین مرحله ی خود رسیده است . دو جریان اتحاد دموکراتیک به رهبری صالح مسلم و حزب الپارتی که گرایشات زیادی به بارزانی های اقلیم دارد در تلاشند نفوذ سیاسی خود را در کردستان سوریه وسعت بخشند . از طرفی درگیری های اتحاد دموکراتیک با النصره ( اسلامگرایان تند رو ) و همچنین شوونیزم عربی معضل های بزرگ آینده ی این بخش از کردستان است .

روزهای نخست مخالفین سوری شورای نا همگونی را تشکیل دادند که شوونیزم در آن موج می زد از این سو 9 جریان کردی از این شورا کناره گیری کردند و بدون خون ریزی شهرهای کردی را در دست گرفتند . از دیگر سو سیاستمدران بی خاصیت کردی نظیر عبدالباسط صیدا و عثمان هیتو نیز در ریاست شورای مخالفین قرار گرفتند . تنش سیاسی مابین اتحاد دموکراتیک و الپارتی به اوج خود رسید تعدادی از افراد الپارتی حتی به گروگان گرفته شدند و بعد از چند ساعت با سوتفاهم خواندن این واقعه راه همزیستی را در پیش گرفتند. مواضع این دو حزب که یکی سازمانی نظامی است و در اساس برای عملیات های چریکی سازماندهی شده است و دیگری سازمانی با ساختار حزبی است در این مقطع حساس رقابت نچندان سختی را در پیش دارند . طبیعی است در شرایط جنگ برد با سازمان نظامی نزدیک به پ ک ک است ( اتحاد دموکراتیک – صالح مسلم ) . همه ی اینها بخش کوچکی از رقابت بارزانی و اوجلان برای قدرت گرفتن در سه کشور عراق ، ترکیه و سوریه است و هرکدام گرایشات فراوانی برای قدرت گرفتن دارند . بارزانی با توافقات نفتی در تلاش برای گرفتن حمایتی نسبی از ترکیه است و اتحاد دمکراتیک در تلاش برای نزدیکی با ایران !

اما به اعتقاد من روزی که شورای مخالفین تشکیل نخستین جلسه را داد و واژه ی جمهوری عربی سوریه را برای سوریه ی جدید در نظر گرفتند بزرگترین معضل تاریخ این کشور را رقم زدند یعنی یک ناسیونالیزم رادیکال و افراطی همچون نمونه ی ترکی آن در ترکیه که اگر پیشگیری نشود به جنایاتی نظیر جنایت ترکها ترکیه منجر خواهد شد .

اعراب سوری رادیکال ترین و افراطی ترین اعراب خاورمیانه را تشکیل می دهند به شکلی که شوونیزم در باور مردم این کشور همانند ترکیه موج می زند . امروز طبق توافق الپارتی با شورای مخالفین در ظاهر واژه ی عربی را از نام این کشور حذف کردند اما این سرآغازی است برای تقابل مطالبات کردی و افراطی گری عربی و اسلامی است .

چیزی که مشخص است آینده ی این سوریه بدون جنگ داخلی کمی دور از ذهن به نظر می رسد جنگی که در نهایتاً سیاستمدران را به پای میز مذاکره می نشاند اما در این بین ممکن است هزاران نفر جانشان را در کفه ی ترازوی قدرت بگذارند تا شاید  کفه به نفع یکی از طرفین سنگینی کند . اوضاع بسیار پیچیده است اما تا حدی هم برای کردها امیدوار کننده است حتی با وجود مخافین افراطی نظام اسد .

سوریه ی جدید در حال شکل گیری است اما این سوریه چالش های بزرگی همچون مطالبات کردی و تقابل ناسیونالیسم عربی و اسلام تند رو در پیش رو دارد .هم اکنون  نگاه سیاستمداران 4 کشور ایران ترکیه و عراق و سوریه به کنگره ی کرد در اربیل است کنگره ای که توافقاتش می تواند بر روی آینده ی سیاسی کردهای خاورمیانه تاثیر های چشمگیری بگذارد . از همین الان ظاهرا باید با نظام اسد خداحافظی کرد و به مخالفین تند رو و افراطی پان عرب سوریه سلام کرد تا شاید از دل این مخالفین دیکتاتورهای کوچکی سر بیرون بیاورند و تاریخی خونین برای سوریه رقم بزنند . 

پارتی یه کیه تی دموکرات ( حزب اتحاد دمکراتیک ) : حزب سیاسی نظامی چپ گرا نزدیک به پ ک ک است که رهبری آن را صالح مسلم بر عهده گرفته است و رابطه ی نزدیکی با ایران دارد و البته ناگفته نماند هم اکنون اعضای سازمان پ ژاک هم در این حزب فعالیت می کنند. اتحاد دمکراتیک هیچ گاه به مخالفین اسد نپیوست و شهرهای کرد نشین را با توافق ضمنی اسد از ارتش سوریه تحویل گرفت و حکومتی نیمه خود مختار در سوریه تشکیل داد که بزرگترین چالش آن جنگ های سرکانی ( راس العین ) و هم اکنون شهر گرکی سپی ( تل ابیض ) است که با اسلامگرایان تندرو نظیر النصره در جنگ است.آنها از هیچیک از طرفین ( اسد و مخالفان ) حمایت نکردند.  

حزب الپارتی : این حزب چند سال است در اقلیم کردستان تشکیل شده است و مسعود بارزانی ریاست اقلیم کردستان را به عنوان رهبر معنوی خود می دانند و خود را فرزندان بازرانی می خوانند . این حزب چنیدن سال است در خاک اقلیم کردستان عراق آموزش نظامی دیده اند تا پس از سرنگونی اسد شهرهای کردنشین را در دست بگیرند.  جدیدا بارقه هایی از توافق ما بین شورای مخالفین سوریه با این حزب به وجود آمده است و امروز اعلام کرده اند این حزب رسما به مخالفین می پیوندد.

خبرگزاری کرد پرس مصاحبه ای از صالح مسلم رئیس حزب اتحاد دمکراتیک کردستان سوریه منتشر نموده است که به بهانه ی درگیری های سری کانی میان نیروهای ارتش فاشیست ترکیه و این حزب صورت گرفته است . نظر شما را به این مصاحبه جلب می کنم 

- به نظر شما پیکارجویان سری کانی (رأس العین) چه کسانی هستند؟

مسلم- از نظر ما این پیکارجویان جزو ارتش آزاد سوریه نبوده و بلکه گروهی تکفیری هستند که زبان مردم سوریه را نمی فهمند. اینان که موسوم به گروههای" تحریر الجزیره" و" الفرات" هستند از طریق مرزهای ترکیه وارد سوریه شده اند. ما هیچ گاه اجازه ورود به سوریه را از طریق سری کانی به آنها نخواهیم داد مگر اینکه از روی جنازه ما رد شوند. به گمان بنده اینان نه برای ارتش آزاد و نه شورای ملی مخالفان هیچ ارزش و احترامی قایل نیستند.

-  برخی می گویند که PYD آتش این جنگ و درگیری ها را افروخته است؟ آیا راهی برای پایان دادن به آن وجود دارد؟

- مسلم: آنچه که امروز در سری کانی (رأس العین) در جریان است انحراف از انقلاب سوریه است. ما از همان ابتدا مخالف مسلح کردن مخالفان بشار اسد بودیم چرا که در صورت نظامی کردن مخالفت ها، موازنه قدرت به نفع رژیم بشار اسد تمام خواهد شد و او می تواند براحتی تمامی گروههای مخالف خود را قلع و قمع کند. اما در رابطه با آن چه که هم اکنون در سری کانی در جریان است به صراحت عرض کنم که هیچ ارتباطی با انقلاب سوریه ندارد. برخی از کشورهای منطقه که به صراحت عرض کنم ترکیه یکی از آنهاست سعی در ناآرام ساختن مناطق کردنشین سوریه دارند.

ما همچنان که مخالف مسلح کردن انقلابیون بودیم، مخالف دخالت خارجی در سوریه نیز هستیم چرا که به باور ما مسلح کردن مخالفان سوری زمینه دخالت خارجی را فراهم می کند و دخالت بیگانگان نیز از انقلاب مردم سوریه گروگان پول و اسلحه خواهد ساخت. البته این نیز به معنای کنار گذاشتن هر نوع اسلحه برای دفاع از خود نیست.

- شما مسئولیت تمامی حوادث منطقه را بر دوش ترکیه انداخته اید این چگونه است؟

- مسلم: همکاری های اطلاعاتی و امنیتی ترکیه و رژیم اسد سابقه ی 14 ساله دارد در حالی که در دوران این همکاری صدها تن از اعضای حزب ما در زندان های سوریه بود و ترکیه نیز از آن آگاهی داشت بر همین اساس ما انقلاب خود را از سال 2001 یعنی هفت سال پیش از شروع انقلاب سوریه آغاز کرده ایم و تاکنون نیز بدون لحظه ای توقف ادامه داشته است. اما امروزه ترکیه پس از همکاری 14 ساله اطلاعاتی و امنیتی با سوریه به فکر مخالفت با رژیم بشار اسد افتاده است و در امور داخلی سوریه دخالت می کند و در صدد است خود را بر آینده این کشور تحمیل کند و در آن نفوذ داشته باشد. از آن جایی که تقریباً می توان گفت مناطق کردنشین سوریه از نفوذ و کنترل نیروهای بشار اسد آزاد شده است ترکیه می خواهد با استفاده از خلاء امنیتی در این مناطق نفوذ خود را بر این مناطق بگستراند و به صراحت بگویم ترکیه می خواهد پایگاهی آرام و بدون درگیری و اسلحه در خاک سوریه داشته باشد.

- برخی شما را به جانبداری از رژیم اسد متهم می کنند به وِیژه پس از سخنرانی اخیر بشار اسد و تبریک به جوانان شجاع در سالن اپرای دانشگاه دمشق که منظور نیروهای PYD بود، نظر شما چیست؟

مسلم: تبریک بشار اسد سخن حقی بود که مراد آن باطل است. چه بسا مراد وی از این تبریک ایجاد فتنه در این منطقه باشد همچنان که شاهد آن هستیم. ما مدافع اراضی سوریه هستیم نه بشار اسد و رژیم او. اگر ما مدافع بشار اسد و رژیم او بودیم او را از پایگاههای خود در مناطق کردنشین بیرون نمی راندیم و بلکه با آنها همکاری می کردیم.

 آیا هراس آن را ندارید که درگیری در سری کانی زمینه ای برای درگیری میان کُرد و عرب شود؟

مسلم: ما در منطقه سری کانی به شدت مخالف ایجاد درگیری قومی میان عرب و کُرد هستیم و هیچ گاه نیز خواستار آن نبوده ایم و در اصل نیز فلسفه ی آزادسازی مناطق کُردنشین عفرین، کوبانی و دیریک برای جلوگیری از به راه افتادن جنگ بین کُرد و عرب بوده ما برای ممانعت از این فتنه نیز کمیته مشترک کُرد و عرب در این مناطق تشکیل داده ایم. ما به پیمان برادری و عدم تجاوز به حقوق همدیگر به صورت مرتب در حال رایزنی بوده و هستیم و بر پیمان برادری کردو عرب نیز پایبندیم.

- روابط شما با جبهه ی النصرت چگونه است؟

مسلم: اینان از قرون وسطی آمده اند، از تورابورا آمده اند و خواستار بر پایی امارتی اسلامی در سرزمین شام هستند. ما نیز مخالف آن هستیم. ما می گوییم مناطق کُردنشین را آزاد کرده ایم و حق تصمیم گیری درباره آن را داریم. شما بروید حکومت اسلامی را در مناطق ادلب و دمشق و حلب پیاده کنید.

- رابطه شما با گروه اخوان المسلمین چگونه است؟

حزب ما هیچ دشمنی با اخوان المسلمین ندارد و بلکه تمامی ادیان و ارزش های اخلاقی و انسانی را محترم می شمارد. اما مخالف استفاده ابزاری از دین هستیم که اخوان سعی دارد چنین کند. ما می گوییم نباید دین ابزاری برای استفاده های سیاسی به طور عام و به طور خاص در مناطق کُردنشین باشد. ما خواستار حکومتی سکولار با مشارکت تمامی گروهها و احزاب هستیم.

- دیدگاه شما در باره ی ائتلاف ملی مخالفان چیست؟

مسلم: ائتلاف ملی مشکلاتی دارد که ریشه ی آنها به مسایل منطقه ای و بین المللی برمی گردد. ملحق شدن ما منوط به اعتراف آنها به وجود کُردها در سوریه و لحاظ کردن حقوق طبیعی و دموکراتیک و داشتن نمایندگان در ائتلاف براساس آمار جمعیتی آنهاست.

ائتلاف نباید همچون ترکمن ها به کُردها نیز نگاه کند.

- آیا حزب اتحاد دموکراتیک موافق فدرالیسم کُرد است؟

مسلم: ما مخالف هرگونه تجزیه و تقسیم سوریه هستیم اما در عین حال نیز خواستار سوریه ای فدرال و دموکراتیک هستیم که کُردها در آن از حقوق سیاسی و اقتصادی و اجتماعی برخوردار باشند و تاکنون درباره ی حکومت مستقل کُرد برنامه ای نداریم.

متن کامل مصاحبه در خبرگزاری بین المللی کرد پرس 

نشست و ترس در چشمانش بود

فنجان واژگونم را نگریست

گفت: اندوهگین مباش پسرم

عشق سرنوشت توست

پسرم هر که در راه محبوب بمیرد شهید است

پسرم پسرم

بسیار نگریسته‌ام و ستارگان بسیار را دیده‌ام

اما نخوانده‌ام هیچ فنجانی شبیه فنجان تو

پسرم هرگز نشناخته‏ام و غمی چون غم تو

سرنوشت بی بادبان در دریای عشق راندن است... 

شعر : شاعر سوری نزار قبانی 

پی نوشت : چقدر در این روزهای سوریه جای عاشقانه های نزار قبانی خالی است ، وقتی عاشقانه های نزار را می خوانم بی اختیار رعشه ای سراسر وجود را می گیرد . آخ نزار نمی دانم اگر بودی باز می گفتی :  « و لکنَّ البَدویَّ فی داخلی / یَظلُّ یَشتاقُ الی صوت الربابَه » بازهم نوای کمانچه در گوش تو و مردم طنین انداز می شد ؟  نمی دانم هنوز هم می گفتی « منّی رسالَهُ حُبّ / و منکِ رِسالَهُ حُبّ / و یَتَشَکَّلُ الرَّبیع ...  » بهار از نامه های عاشقانه ی من و تو شکل می گیرد ؟ 

شاعر عاشق قرن ؛ ای که از سرزمین خون برخواسته ای ؛ میتوانم فقط شعرت را دوباره بخوانم این بار نه برای معشوقت بلکه برای سرزمین سوریه که این روزها معشوق ما نیز هست :

برف نگرانم نمی‌کند

حصار یخ رنجم نمی‌دهد

زیرا پایداری می‌کنم

گاهی با شعر و 

گاهی با عشق...

که برای گرم شدن

وسیله‌ی دیگری نیست

جز آنکه 

"دوستت بدارم"

این ترانه ی نوستالوژیک شوان پرور تقدیم به کودکان سری کانی که مورد تهاجم نیرو های ارتش آزاد!!! و رژیم اسد شده اند ! 

دوباره بمب و باران است ، همچو مه و گرد و غبار ، دباره ناله های مجروحان و صدای مادران بر پیکر فرزندان بی روح و بی جانشان  ، دوباره صدای هلی کوپتر و جنگنده ها می آید ...

دو باره این باران آتش که بر سر ما می بارانند آتش و دودی که همچو مه همه جارا فرا گرفته است و زیر پایمان جیق و داد کودکان و فریاد های مادران و پدران است ! 

Wezê daketim kel û kaşxanan

Wezê daketim serê birc û van dîwaran

Wezê bi serkela dilê xwe de mijûl ji xeman û kulan û derdan birîn in ax de wey lo lo lo wey lo…

Dîsa bombe û baran e

Her derê girtî mij û dûman e

Dîsa nale-nala birîndaran e

Dengê dayika tê li ser lorikê wan e

Bavik bi keder xwe davêjine ser zarokan e

Lê zarok mane bê nefes, bê ruh û bê can e

Ax birîndar im wey lo lo lo wey lo

Hey lê lê…. wey lê lê… Ferman e ûy… hawar… hawar…

Dîsa li me ferman e

Li jor tête gire-gir û hume-huma bavirok û têyaran e

Her der xistiye nava agir û mij û dûman e

Li jêr tête qîre-qîra zarokan, hawara dayik û bavan e

Dîsa dîrok xwe nû ve dike weke carek ji caran e

Weke Diyarbekir, weke Palo û Gênc û Agirî, Dêrsim

Weke Mahabat û weke Berzan e

Îro dîsa li Deşta Silêmaniyê, li kêleka Hendirê, li bajarê helebçê

Fermana me Kurdan e, ferman e, ferman e…

Dîsa hatin qelandin zarok û zêç tev dayik û bavan e

Ax hawar… li me ferman e… li min ay… ax birîndarê we me, li min oy…

Erê hey lê lê… Here hey lo lo…

Hawar Kurdno hûnê bikin bilezînin

Hûnê kaxiz û pênûsekê bibînin binivsînin

Dinya alemê pê bihesînin

Serok û rêberên Kurda li hev bînin

Bira yek bi yek bin ji halê me Kurdan re tiştekî ji dinyayê re binnivsînin

Bira xelq û alema pê bihesînin

Da ku çarekê ji halê me Kurdan re bibînin

Me ji bin vê bindestiyê derînin hawar hawar

Heyfa Kurdistan ku îro dişewitînin

Agir li serê me Kurdan dibarînin ax de ay ay… lo lo ax de li min birîndarê we me…

      

---

پی نوشت : 

 کردها به ارتش آزاد سوریه اعتماد ندارند 

در جریان اعتراضات مردم سوریه به حکومت بشار اسد به غیر از اوایل اعتراضات که مردم کردستان به خیابانها ریختند  و حمایت خود را از ارتش آزاد سوریه اعلام کردند اما پس از نخستین جلسات شورای مخالفین که از نام گذاری جمهوری عربی سوریه سخن به میان آمد 36 حزب از احزاب کرد از این ائتلاف کناره گیری کردند و سپس با در دست گیری شهر های کردنشین از جمله شهر بزرگ قامشلی و بر افراشتن پرچم های حزبی و با حمایت ضمنی بشار اسد از خودمختاری غیر رسمی کردها نظامیان آموزش دیده حزب پ ک ک پادگان های ارتش سوریه را در دست گرفتن و مناطق کرد نشین را از آتش جنگ بدور ساختند . 

اما روزهای اخیر روزهای تلخی برای مردم کرد و شهر سری کانی بود ! حضور ارتش آزاد پان عربیست سوریه ( هرچند رهبری آن را عبدالباسط سیدا که کرد تبار است بر عهده دارد ) در شهر مرزی سری کانی بهانه ای برای بمباران توسط ارتش و حضور نظامی ارتش آزاد و مقابله توسط کردها بود . نهایتا جنگ به این شهر سرایت کرد و یک بار دیگر کردها شاهد جنگی تلخ شدند . هرچند احزاب کرد در این چنگ چند روزه تلفات قابل توجهی ندادند اما بی شک ارتش آزاد سوریه در صورت سرنگونی حکومت بشار اسد نیز دو راه بیشتر در مقابل نخواهد داشت ! 1- به رسمیت شناختن حقوق خلق کرد و واگذاری مطالبات برحق این مردم 2- درگیری در جنگی تمام عیار و به زعم بنده طولانی با چریکهای کرد 

این ترانه تقدیم به کودکان سری کانی  به خاطر حضور غیر مشروع ارتش آزاد !!! در سرزمین پدریشان 

شوان پرور خواننده ی حماسی کردستان ترکیه در چند روز آینده در اقلیم کردستان( شهر اربیل –هه ولیر)  در حمایت از کردهای سوریه به اجرای کنسرت می پردازد . شوان از خواننده های حماسی کردستان است که هموراه در ترانه هایش سالها درد و رنج نهفته است ...عواید حاصل از این کنسرت صرف پناهندگان کرد سوری خواهد شد . این کنسرت را می توان جشن کوچکی در خودمختاری غیر رسمی مناطق کردنشین سوریه دانست .

Li kolane bajare avrupa li kecek kurd rast hatim be xodi digeriya

در کوچه و پس کوچه های اروپا با یک دختر کُرد روبرو شدم

Bi dilgermi bervi min hat xuya bu li cara sere xo digeriya

با دلگرمی به سویم اومد و معلوم بود دنبال راه چاره ای برای خود میباشد

Min go delale delale

گفتم ای ما ه چهره

Sirine hevale

ای دوست و خواهر

Be xodi  be male

بی صاحب و بی خانه

Ci digeri

دنبال چی میگردی

Go lolo birawo em bi ber zolma baye res ketin iro welate durye va derketin

گفت ای برادر ، ما از ظلم طوفان سیاه  فرار کردیم ،خودمان در وطن غریبه دیدیم

Weke min hezara hene be karo sermiya welate xeribye sermeze ketin

هزارن نفر مثل من هستند ، بی پول و سرمایه در وطن غریبه شرمنده شدند

Min go delale delale

گفتم ای ماه چهره

Sirine hevale

ای دوست و خواهر عزیز

Be xodi be male

بی صاحب و بی خونه

Ka beje ez cibikim

بگو من چکار کنم

Disa go lolo keko bele heq negotine welate meriya sirintire

باز هم گفت ای برادر ، آری راست گفتند. وطن خود آدم خیلی شیرین تره

Ger hindiki azadi hebya bircibuna walate me ter buna walate xelqe bi rumet tire

اگر کمی آزادی باشه ، گرسنگی وطن آدمی از سیر بودن وطن غریبه خیلی بهتر است

Min go delale delale

گفتم ، ای خوب ماه چهره

Sirine hevale

ای دوست و خواهر عزیز

Be xodi be male

بی صاحب و بی خونه

Bele tu rast deji

آره تو راست میگی

Ka emji welate xo sen bikin

بیا ماهم وطن خود را گلستان کنیم

Welat azadiye

یک وطن آزاد داشته باشیم

من با بطالت پدرم

هرگز !!!

بیعت نمی کنم ...

نمی دانی کودک زیبایم نمی دانی چه آرزوهایی در دل دارم چه آرزو های مخملی و لطیفی که همچو شکوفه های انار برای گیسوان پریشانت در خیال بافته ام ! آرزو هایی به عمق باور مان به تغییر ، به عمق ایمانمان به زیبایی چشمانت ...

کودک زیبایم آسوده بخند دیگر پدرانمان نیستند که این چرخهای لنگ و شکسته ی تاریخ را در حال سکون رها کنند چراکه برادر بزرگترت است برای تو خواب می بیند و به عشق گل های صورتی و قرمز خوشرنگ برای گیسوان طلایی رنگت سینه ها را سپر سنگینترین آتش ها کرده است ...

فدای چشمان زیبایت که غمی به وسعت تاریخ در آن نهان است به قول استاد په شیو :

سه ر ده که وین

چونکه دوینی توپه قوریکی ده س کردم

دایه ده س مندالیکی کورد

ئه و له باتی بووکه شووشه

تفه نگیکی لی دروس کرد

---

کبوترها که جز پرواز ِ آزادی نمی خواهند !
نباید در حصار ِ میـــــــــــــله ها . . . با دانه ای گنــــــدم ...
                                  به او تعلیم مانـــــــــــدن داد!!